รวยรินกลิ่นมาลัยของใครหนอ
ลอยมาล่อยามครองความหมองไหม้
คล้ายคล้ายลอยจากกมลคนแสนไกล
มาพร้อมกับหัวใจใครไม่รู้
แอบใกล้ใกล้ใจนี้ที่อ่อนล้า
อักษราไพเราะเสนาะหู
กลอนกลั่นมาเหมือนฝนหล่นพรั่งพรู
อาบใจผู้แล้งร้อนให้ผ่อนคลาย
หนาวอารมณ์มาลัยเอื้อไออุ่น
หอมละมุนโลมไล้ให้หนาวหาย
ประหวัดหวามอยากซบอบอุ่นกาย
มาลัยสายสวาทกลิ่นวอนยินยอม
มาลัยร้อยดอกอะไรก็ไม่รู้
แต่ซึ้งอยู่ยามใกล้ดอกไม้หอม
และงามมากเหมือนใครสดใสพร้อม
ดังโน้มน้อมลอยฟ้ามาสู่ดิน
จดจมูกลูบไล้มาลัยรัก
อาจจูบหนักทำให้มาลัยวิ่น
ขอโทษไม่ตั้งใจให้พังภินท์
เจ้าของมาลัยได้ยินโปรดอภัย
รวยรินกลิ่นหอมกรุ่นอบอุ่นเอ๋ย
อย่าลอยเลยลมบนไปหนไหน
อย่าเพียงเย้าให้ชื่นแล้วคืนไป
อยาาปลอบใจแล้วร้างห่างให้ตรม
ดาวอาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
