ตัวตนหนึ่ง ถึงชาญ กับการศึก
ปัจนึก คึกคะนอง ต้องคอยหลบ
ขืนชักม้า ท้าทาย หมายออกรบ
ถูกสยบ เท้งเต้ง ปะเพลงเดียว
ถึงกล้ากร้าว ห้าวหาญ ดาบปานเทพ
จะบาดเจ็บ ลื่นล้ม เพราะคมเคี้ยว
ปากพยัคฆ์ หักด่าน รานรูดเรียว
เงาฟาดเฟี้ยว ตาลาย หงายเท่งทึง
กรุเก่าแก่ แค่ไหน เขาไม่หวั่น
โหหุนหัน ฐานรู้ เทียบจู๋อึ่ง
หัวทหาร บ้านนอก ออกสึ่งตึง(โง่)
พรวดทะลึ่ง หอกเสียบ ถูกเหยียบคอ
สนิมเขรอะ เกรอะกรัน ติดสันดาบ
สีดำฉาบ อาบอาย หลาย พ.ศ.
ลับผาหิน ดินแดง แกร่งไม่พอ
ร่นชะลอ ถ่อถาก ออกจากลาน
มือคลำไป ในย่าม พบความว่าง
ก้าวพาร่าง ติดมนตร์ กลสังหาร
อาวุธกอง ของเก่า เขาใช้การ
ประจัญบาน ตาเหลือก เลือดเถือกกาย
ม้าตี๋ ม้าต่าง ม้าต้าย ท้าย.ม้าเต๊ก
เจอ.ม้าเอ๊ก ต่อตี มีแต่พ่าย
เป็น.ม้าเลว เหลวเป๋ว ดีดเดียวดาย
กลับคืนค่าย เพอะพะ เมืองหละปูน
รพีกาญจน์ 59 (ม้าตี๋)
ไม่ยอมรับ ม้า..เอ๊ก เด็กส่งลุ้น
กลัวคมเขี้ยว เคี้ยวกัด ฟัดทารุณ
ขอกองหนุน เชียร์ด้วย ช่วยให้น้ำ
ศึกคมเขี้ยว ม้าตี๋ ซ้อสี่ขอ
หันสู้พ่อ ทั้งใจ อย่าได้ช้ำ
รับป้ายทัพ เปิดศึก ฝึกซ้อรำ
เฮียวิทย์นำ กองทัพ จับม้า..เอ๊ก
..ซ้อสี่..กุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
