โอ้ดาวเคลื่อน เลื่อนคล้อย จันทร์ลอยหาย
จิตต์มิวาย คลายรัก ใครจักเหมือน
หวังดาวเดือน เพื่อนแท้ ก็แชเชือน
เจ้ากลับเบือน เลื่อนหลบ มิสบตา
เปรียบดังมีด กรีดซ้ำ แล้วย้ำเถือ
ดังอกใจ ใช่เนื้อ เถือหินผา
เจ็บกระไร ในกมล คณนา
ดุจอุรา ผ่าสิ้น แตกภินท์พัง
หวังดาวเดือน เกลื่อนนภา รักษาจิตต์
เปรียบเช่นมิตร ชิดใกล้ ให้ความหวัง
กลับวิโยค โศกซับ รับความชัง
สุมประดัง ฝังสนิท เต็มจิตต์เรา
จำต้องฝืน กลืนเก็บ ความเจ็บช้ำ
ซุกซ่อนงำ จำไว้ แม้ใจเหงา
ด้วยพิษรัก หนักเน้น เปรียบเช่นเงา
คอยแนบเนา เผาผลาญ ประหารจินต์.../
บูรพาท่าพระจันทร์
จิตต์มิวาย คลายรัก ใครจักเหมือน
หวังดาวเดือน เพื่อนแท้ ก็แชเชือน
เจ้ากลับเบือน เลื่อนหลบ มิสบตา
เปรียบดังมีด กรีดซ้ำ แล้วย้ำเถือ
ดังอกใจ ใช่เนื้อ เถือหินผา
เจ็บกระไร ในกมล คณนา
ดุจอุรา ผ่าสิ้น แตกภินท์พัง
หวังดาวเดือน เกลื่อนนภา รักษาจิตต์
เปรียบเช่นมิตร ชิดใกล้ ให้ความหวัง
กลับวิโยค โศกซับ รับความชัง
สุมประดัง ฝังสนิท เต็มจิตต์เรา
จำต้องฝืน กลืนเก็บ ความเจ็บช้ำ
ซุกซ่อนงำ จำไว้ แม้ใจเหงา
ด้วยพิษรัก หนักเน้น เปรียบเช่นเงา
คอยแนบเนา เผาผลาญ ประหารจินต์.../
บูรพาท่าพระจันทร์