ใครว่าพี่ พร่ำเพ้อ ละเมอฝัน
พี่สุนันฯ ดั่งดอกไม้ ที่หอมหวล
เปรียบดั่ง ดอกราตรี หอมอบอวล
แสนรัญจวน หนุ่มหลงไหล ใคร่เด็ดดม
สุนันยา ยาใจ ใยต้องเศร้า
มานั่งเหงา น้องเกรงว่า จะไม่สม
หรือว่าใคร เขามาทำ ช้ำระทม
หรือใครเขา มาเด็ดดม แล้วทิ้งไป
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
ใครที่ไหน เจ้าเอย จะเชยชื่น
ส่งรักยื่น รื่นรมย์ พรมสดใส
มิใช่ดอก พยอม กลิ่นหอมไกล
เพียงดอกไม้ บ้านนา ค่าไม่มี
ใครไหนจะ เด็ดดม ชมสมร
ไร้ภมร มองเมียงดุจเลี่ยงหนี
ทิ้งให้เฉา หล่นลา ล้าเต็มที
ดวงฤดี ฝันเพ้อ..ยากเจอรัก...
"สุนันยา"
ส่งรักยื่น รื่นรมย์ พรมสดใส
มิใช่ดอก พยอม กลิ่นหอมไกล
เพียงดอกไม้ บ้านนา ค่าไม่มี
ใครไหนจะ เด็ดดม ชมสมร
ไร้ภมร มองเมียงดุจเลี่ยงหนี
ทิ้งให้เฉา หล่นลา ล้าเต็มที
ดวงฤดี ฝันเพ้อ..ยากเจอรัก...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
