อยากปิดบัง ชั่งใจ เราไว้ก่อน
ที่ผ่าวร้อน นอนหนาว ร้าวใดหรือ?
อย่าซ่อนมิด ปิดนภา ด้วยฝ่ามือ
ดวงตาคือ สิ่งอ้าง หน้าต่างใจ
ยาใดหรือ ถือเน้น เด่นรักษา
เทียมเทียบค่า ยาจิตต์ พิสิฐใส
สุดประเสริฐ เลิศล้ำ นะทรามวัย
พิษหทัย ให้ถอน นอนฝันดี.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ที่ผ่าวร้อน นอนหนาว ร้าวใดหรือ?
อย่าซ่อนมิด ปิดนภา ด้วยฝ่ามือ
ดวงตาคือ สิ่งอ้าง หน้าต่างใจ
ยาใดหรือ ถือเน้น เด่นรักษา
เทียมเทียบค่า ยาจิตต์ พิสิฐใส
สุดประเสริฐ เลิศล้ำ นะทรามวัย
พิษหทัย ให้ถอน นอนฝันดี.../
บูรพาท่าพระจันทร์
เมื่อคืน...เค้าฝันร้าย
คล้ายเห็นคนเจ้าชู้..มาจู๋จี๋
ทำหยอกเอิน...บอกว่าห่วง..ดวงฤดี
ทั้งใจนี้..ยกให้น้อง..ไม่มองใคร
ใจเลยแกว่ง..เพราะแรงตื้อ
กลายเป็นซื่อ..จนเซ่อ..เผลอหวั่นไหว
หลงชื่นชม..แม้ระบม..เพราะพิษไข้
ยังแอบยื่น..หัวใจ..ให้เขาครอง
หวังเพียงเป็นยา..รักษาจินต์
กลับลวงสิ้น..อกช้ำ..ซ้ำกลัดหนอง
มิใช่เราคนเดียว..ที่เขาปอง
น้ำตานอง..เค้ามีสอง..ห้องหัวใจ
สะดุ้งตื่นจากความฝัน
เหลียวมองรอบตัว..หัวใจสั่น...หวั่นและไหว
มันเจ็บแสบ..แปลบทรวง..เขาลวงให้
แม้นตื่นได้...ไม่หายเศร้า...ร้าวระบม
คล้ายเห็นคนเจ้าชู้..มาจู๋จี๋
ทำหยอกเอิน...บอกว่าห่วง..ดวงฤดี
ทั้งใจนี้..ยกให้น้อง..ไม่มองใคร
ใจเลยแกว่ง..เพราะแรงตื้อ
กลายเป็นซื่อ..จนเซ่อ..เผลอหวั่นไหว
หลงชื่นชม..แม้ระบม..เพราะพิษไข้
ยังแอบยื่น..หัวใจ..ให้เขาครอง
หวังเพียงเป็นยา..รักษาจินต์
กลับลวงสิ้น..อกช้ำ..ซ้ำกลัดหนอง
มิใช่เราคนเดียว..ที่เขาปอง
น้ำตานอง..เค้ามีสอง..ห้องหัวใจ
สะดุ้งตื่นจากความฝัน
เหลียวมองรอบตัว..หัวใจสั่น...หวั่นและไหว
มันเจ็บแสบ..แปลบทรวง..เขาลวงให้
แม้นตื่นได้...ไม่หายเศร้า...ร้าวระบม
เอ-มิ-กา
สงสัยเมื่อคืนไม่ได้อ่านกลอนคุณบูรฯ เลยฝันร้าย ...
ม่ะเป็นไร..คืนนี้จาฝันดีก็แล้วกัน...ขอบคุณค่ะ....เอม
ปล.ไม่ค่อยได้แต่งกลอนแปด ลองแต่งดู กลายเป็นกลอนแปลกหรือเปล่าก็ไม่รู้ อิอิ
ม่ะเป็นไร..คืนนี้จาฝันดีก็แล้วกัน...ขอบคุณค่ะ....เอม
ปล.ไม่ค่อยได้แต่งกลอนแปด ลองแต่งดู กลายเป็นกลอนแปลกหรือเปล่าก็ไม่รู้ อิอิ
เข้าใจผิด คิดใหม่ ก็ได้นะ
ใครเขาละ ผละไป ให้ใจขม
จนปวดเจ็บ เหน็บหนาว ร้าวระทม
ถึงนอนซม ห่มผ้า ว่าไข้ครวญ
พี่คนนี้ ใจเดียว อยู่เปลี่ยวโดด
ครองความโสด โลดเลี้ยว แต่เที่ยวสวน
มีจิตต์รื่น ชื่นฉ่ำ เพียงลำดวน
ด้วยกลิ่นหวน อวลคนึง ซาบซึ้งทรวง
ไม่เคยมี สตรีใด ให้ใจหมอง
ขอจงตรอง ลองพินิจ อย่าคิดหวง
อย่าปล่อยใจ ให้ฝัน นั้นมาลวง
ด้วยเป็นห่วง ดวงสมร ถูกหลอนใจ.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ใครเขาละ ผละไป ให้ใจขม
จนปวดเจ็บ เหน็บหนาว ร้าวระทม
ถึงนอนซม ห่มผ้า ว่าไข้ครวญ
พี่คนนี้ ใจเดียว อยู่เปลี่ยวโดด
ครองความโสด โลดเลี้ยว แต่เที่ยวสวน
มีจิตต์รื่น ชื่นฉ่ำ เพียงลำดวน
ด้วยกลิ่นหวน อวลคนึง ซาบซึ้งทรวง
ไม่เคยมี สตรีใด ให้ใจหมอง
ขอจงตรอง ลองพินิจ อย่าคิดหวง
อย่าปล่อยใจ ให้ฝัน นั้นมาลวง
ด้วยเป็นห่วง ดวงสมร ถูกหลอนใจ.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
