คำลงท้าย ประดิษ คิดสวยหรู
สิ่งที่อยู่ คู่ใจ ใคร่ค้นหา
รักที่สุด หยุดไว้ ปลายปากกา
จะล้ำค่า แค่ไหน ในรอยจำ
สลักท้าย ชายกระดาษ อาจขาดกร่อน
นึกสะท้อ อ่อนล้า ถ้าถลำ
หลงเชื่อหมด รสร้อย เป็นถ้อยนำ
ลงท้ายย้ำ ว่ารัก ปักดวงแด
คำขึ้นต้น บอกมา ว่าที่รัก
สุดจะหัก คำนึงคิดถึงแข
อักษรศิลป์ รินร่าย ไม่เปลี่ยนแปร
จะดูแล แคร์กัน ทุกวันไป
ถึงสุดท้าย หมายมั่น วันชื่นสุข
ร่วมเคล้าคลุก ผูกติดพิศมัย
รอสัญญา กับกาล อย่าหวั่นใจ
รักเธอมาก เกินใคร...จะไขจาร...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
