ได้เห็นน้อง เชี่ยวชาญ ในการกลอน
แถมออดอ้อน เชี่ยวชาญ ในการรัก
อันอารมณ์ สุนทรีย์ ที่ประจักษ์
ประหลาดนัก พาใจ ให้ร้อนรน
กวีน้อย คอยรัก สลักจิต
เฝ้าครุ่นคิด ถอดใจ อยู่หลายหน
ยังเยาว์นัก หากคิด พิชิตคน
ให้อดทน เถอะนะเจ้า จะเข้าใจ
ค่อยค่อยมอง ลองหา จินตนาการ
ร้อยคำหวาน ผ่านกลอน ก่อนได้ไหม
อิสสตรี ที่รบกวน ป่วนหัวใจ
ปล่อยเธอไป วัยน้อง ต้องอีกนาน
ฝึกเรียงร้อย ลีลา ภาษาศิลป์
ให้คนอิน ในกลอน อ้อนหวานหวาน
อารมณ์กลอน วอนเว้า เจ้านงคราญ
อีกไม่นาน สาวเจ้า มาเฝ้าตรึม ( นะน้องนะ)
พี่กระต่าย
emo_62พี่กระต่าย น้องขอบคุณ นะครับพี่
ทุกวันนี้ น้องวางตัว แบบขรึมขรึม
บางวันก็ เศร้าใจจัง นั่งเหงาซึม
คนอย่างผม มันทึ่ม ใครจะเอา
แถมคนจน ต่ำด้อย ด้อยคุณค่า
ทั้งปัญญา ความรู้ หรือสู้เขา
ต้องอยู่แบบ เจียมตน คนอย่างเรา
แถมคารมณ์ สู้ใครเขา มิได้เลย
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
[/b]แถมออดอ้อน เชี่ยวชาญ ในการรัก
อันอารมณ์ สุนทรีย์ ที่ประจักษ์
ประหลาดนัก พาใจ ให้ร้อนรน
กวีน้อย คอยรัก สลักจิต
เฝ้าครุ่นคิด ถอดใจ อยู่หลายหน
ยังเยาว์นัก หากคิด พิชิตคน
ให้อดทน เถอะนะเจ้า จะเข้าใจ
ค่อยค่อยมอง ลองหา จินตนาการ
ร้อยคำหวาน ผ่านกลอน ก่อนได้ไหม
อิสสตรี ที่รบกวน ป่วนหัวใจ
ปล่อยเธอไป วัยน้อง ต้องอีกนาน
ฝึกเรียงร้อย ลีลา ภาษาศิลป์
ให้คนอิน ในกลอน อ้อนหวานหวาน
อารมณ์กลอน วอนเว้า เจ้านงคราญ
อีกไม่นาน สาวเจ้า มาเฝ้าตรึม ( นะน้องนะ)
พี่กระต่าย
emo_62พี่กระต่าย น้องขอบคุณ นะครับพี่
ทุกวันนี้ น้องวางตัว แบบขรึมขรึม
บางวันก็ เศร้าใจจัง นั่งเหงาซึม
คนอย่างผม มันทึ่ม ใครจะเอา
แถมคนจน ต่ำด้อย ด้อยคุณค่า
ทั้งปัญญา ความรู้ หรือสู้เขา
ต้องอยู่แบบ เจียมตน คนอย่างเรา
แถมคารมณ์ สู้ใครเขา มิได้เลย
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว