......
คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งซึ้งนัก
ครั้งเคยรักอุ่นไอเหมือนไฟผิง
เคยออดอ้อนวอนหวังนั่งแอบอิง
เธอคือสิ่งสุดท้ายหมายชื่นชู
แต่มองหาไม่เห็นเป็นไฉน
สายลมไล้เสียงแผ่วแ่ว่วข้างหูู
บอกเขาตัดเยื่อใยไม่เอ็นดู
ไม่รับรุ้ความเหงาเหมือนเก่าแล้ว
ดาวอาชาไนย
คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งซึ้งนัก
ครั้งเคยรักอุ่นไอเหมือนไฟผิง
เคยออดอ้อนวอนหวังนั่งแอบอิง
เธอคือสิ่งสุดท้ายหมายชื่นชู
แต่มองหาไม่เห็นเป็นไฉน
สายลมไล้เสียงแผ่วแ่ว่วข้างหูู
บอกเขาตัดเยื่อใยไม่เอ็นดู
ไม่รับรุ้ความเหงาเหมือนเก่าแล้ว
ดาวอาชาไนย
เธอกรีดฉันเจ็บแปลบแสบลึกลึก
ฉันรู้สีกถึงได้ใจมันแป้ว
ความเหินห่างมันก่อเริ่มส่อแวว
จะออกแนวเหงาเหงายากเข้าใจ
ฉันคงไม่มีค่าและน่าเบื่อ
เธอหมดเยื่อไยรักจึงผลักไส
หากขาดเธอฉันนี้มิมีใคร
ต้องอยู่ในความเหงาเฝ้ารำพัน
เธอเย็นชาเฉยเมยไม่เอ่ยทัก
หรือความรักเราจางแยกทางฝัน
สิ้นเสียแล้วความรักความผูกพัน
มีเพียงฉันคนเหงาเศร้าเหลือเกิน..
ฉันรู้สีกถึงได้ใจมันแป้ว
ความเหินห่างมันก่อเริ่มส่อแวว
จะออกแนวเหงาเหงายากเข้าใจ
ฉันคงไม่มีค่าและน่าเบื่อ
เธอหมดเยื่อไยรักจึงผลักไส
หากขาดเธอฉันนี้มิมีใคร
ต้องอยู่ในความเหงาเฝ้ารำพัน
เธอเย็นชาเฉยเมยไม่เอ่ยทัก
หรือความรักเราจางแยกทางฝัน
สิ้นเสียแล้วความรักความผูกพัน
มีเพียงฉันคนเหงาเศร้าเหลือเกิน..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
