เห็นอักษร กลอนพ้อ เหมือนต่อว่า
ไร้นำพา ระอาจิตต์ ไม่คิดหวง
ให้เจ็บปวด รวดร้าว เหน็บหนาวทรวง
เรื่องทั้งปวง ลวงน้อง หมองฤทัย
ถึงม้วยดิน สิ้นฟ้า ชลาสินธุ์
ใช่หมดสิ้น รักอนงค์ อย่าสงสัย
จะซื่อตรง คงต่อเจ้า โปรดเข้าใจ
ขอทรามวัย ใคร่รับ สดับคำ
อย่าฟังคำ ช้ำใจ เพราะใครอื่น
มีแต่ขื่น ก่อความ ให้งามขำ
ดังซ้ำเติม เพิ่มฤทธิ์ พิษระกำ
ช่วยตอกย้ำ ช้ำใจ มิให้เลือน
ไม่มีใคร รักเจ้า เทียมเท่าพี่
สุดชีวี มีให้ ใครจะเหมือน
หากหยิบคว้า มาได้ ให้ดาวเดือน
มอบเป็นเพื่อน เตือนฤดี แทนพี่ชาย../
บูรพาท่าพระจันทร์
ไร้นำพา ระอาจิตต์ ไม่คิดหวง
ให้เจ็บปวด รวดร้าว เหน็บหนาวทรวง
เรื่องทั้งปวง ลวงน้อง หมองฤทัย
ถึงม้วยดิน สิ้นฟ้า ชลาสินธุ์
ใช่หมดสิ้น รักอนงค์ อย่าสงสัย
จะซื่อตรง คงต่อเจ้า โปรดเข้าใจ
ขอทรามวัย ใคร่รับ สดับคำ
อย่าฟังคำ ช้ำใจ เพราะใครอื่น
มีแต่ขื่น ก่อความ ให้งามขำ
ดังซ้ำเติม เพิ่มฤทธิ์ พิษระกำ
ช่วยตอกย้ำ ช้ำใจ มิให้เลือน
ไม่มีใคร รักเจ้า เทียมเท่าพี่
สุดชีวี มีให้ ใครจะเหมือน
หากหยิบคว้า มาได้ ให้ดาวเดือน
มอบเป็นเพื่อน เตือนฤดี แทนพี่ชาย../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
