สาส์นจากใจ มอบใครหนึ่ง
จรดคำรำพัน เป็นกานท์ร้อย
จากหนึ่งใจ ดวงน้อย คอยพร่ำหา
น้ำตาหยด รดใส่ ปลายปากกา
เป็นคำ"รัก" ส่งมา ให้ยาใจ
ระลึกวัน ผ่านผัน สัมพันธ์ก่อน
ด้วยร้าวรอน ฤดี ที่อ่อนไหว
สะอื้นคลอ ท้อนัก สุดหักนัย
คงสิ้นแล้ว เยื่อใย ใฝ่สัมพันธ์
คำที่เปรย เผยทรวง ว่าห่วงนัก
หรือลืมแล้ว ความรัก เคยฝากฝัน
สัญญาไว้ จะอยู่ สู้ฝ่าฟัน
กำลังใจ มอบมั่น ไม่ผันแปร
วันนี้กลับ หมางเมิน ดูเหินห่าง
ฉันอ้างว้าง เดียวดาย คล้ายดวงแข
คราวข้างแรม แสงแจ่มหาย สิ้นใครแล
ช้ำดวงแด ด้วยคะนึง คิดถึงเธอ...
"สุนันยา"