อ้างถึง..กวีบ่าว ลุ่มน้ำยม
อยู่คนเดียว กลางความมืด แห่งราตรี
ถึงชีวี จะดับ ก็ไม่ว่า
สายฟ้าฟาด เปรี้ยงทีไร หลั่งน้ำตา
เพราะคนรัก มาบอกลา แค่คำเดียว
...................................
เพียงคนรัก..บอกลา...พาใจเหงา
แถมยังเศร้า...หดหู่..ดูสับสน
ความรู้สึก..เหว่ว้า..พามืดมน
สงสารคน..ขี้เหงา..เศร้าทั้งปี
กวีบ่าว..บ่นเหงา เพราะสาวเมิน
เหตุบังเอิญ มาพบ ประสบพี่
ร่ายลีลา พาเหงา เคล้าวจี
น้องบ่าวพี่ เหงาซ้ำ เกินทำใจ
ขอแนะนำ ยามเหงา อย่าเฝ้าบอร์ด
ให้เล็ดลอด จอดเหงา เอาให้ได้
ชวนเพื่อนหญิง คนดี ที่รู้นัย
มาสานใย รักร้าว ให้เข้าทาง
เพื่อนสนิท ข้างตัว อย่ามัวเมิน
อาจบังเอิญ ยาใจ ให้คลายหมาง
บ่ต้องหา หญิงอื่น หมื่นแสนนาง
คนข้างข้าง กายน้อง ลองพิศดู(ซะบ้างนะ)
กระต่าย
อยู่คนเดียว กลางความมืด แห่งราตรี
ถึงชีวี จะดับ ก็ไม่ว่า
สายฟ้าฟาด เปรี้ยงทีไร หลั่งน้ำตา
เพราะคนรัก มาบอกลา แค่คำเดียว
...................................
เพียงคนรัก..บอกลา...พาใจเหงา
แถมยังเศร้า...หดหู่..ดูสับสน
ความรู้สึก..เหว่ว้า..พามืดมน
สงสารคน..ขี้เหงา..เศร้าทั้งปี
กวีบ่าว..บ่นเหงา เพราะสาวเมิน
เหตุบังเอิญ มาพบ ประสบพี่
ร่ายลีลา พาเหงา เคล้าวจี
น้องบ่าวพี่ เหงาซ้ำ เกินทำใจ
ขอแนะนำ ยามเหงา อย่าเฝ้าบอร์ด
ให้เล็ดลอด จอดเหงา เอาให้ได้
ชวนเพื่อนหญิง คนดี ที่รู้นัย
มาสานใย รักร้าว ให้เข้าทาง
เพื่อนสนิท ข้างตัว อย่ามัวเมิน
อาจบังเอิญ ยาใจ ให้คลายหมาง
บ่ต้องหา หญิงอื่น หมื่นแสนนาง
คนข้างข้าง กายน้อง ลองพิศดู(ซะบ้างนะ)
กระต่าย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
