ทุกเวลา นาที ที่ผ่านพ้น
ลูกต่างคน เติบใหญ่ ก้าวไปหน้า
พ่อ,แม่กลับ ระโหย ร่วงโรยรา
เปลี่ยนเชื่องช้า อ่อนแอ แก่เฒ่าลง
พ่อ,แม่ล้วน อาทร จึงสอนสั่ง
มุ่งยับยั้ง ห้ามปราม ความลุ่มหลง
หวังให้ลูก สุขสันต์ ยืนมั่นคง
สมจำนง อิฐผล เป็นคนดี
สัญชาตญาณ ยิ่งใหญ่ ในพ่อ,แม่
คือเหลียวแล บุตร,ธิดา โดยหน้าที่
ชี้จุดหมาย แนวทาง สร้างชีวี
เอื้ออารี ปกปัก รักเอ็นดู
ลูกจะโต เปลี่ยนแปร แม้เพียงไหน
พ่อ,แม่ไซร้ คงเห็น เป็นเจ้าหนู
ยังรักเหมือน เด็กน้อย คอยค้ำชู
ลูกย่อมรู้ แน่แท้ อยู่แก่ใจ
ทุกเวลา นาที ที่ร่อยหรอ
ลูกลูกเคย ทดแทนต่อ พ่อ,แม่ไหม
หันใคร่ครวญ สักนิด คิดห่วงใย
ใช่รอไว้ ประณต ตอนหมดลม
สุนทรวิทย์
ลูกต่างคน เติบใหญ่ ก้าวไปหน้า
พ่อ,แม่กลับ ระโหย ร่วงโรยรา
เปลี่ยนเชื่องช้า อ่อนแอ แก่เฒ่าลง
พ่อ,แม่ล้วน อาทร จึงสอนสั่ง
มุ่งยับยั้ง ห้ามปราม ความลุ่มหลง
หวังให้ลูก สุขสันต์ ยืนมั่นคง
สมจำนง อิฐผล เป็นคนดี
สัญชาตญาณ ยิ่งใหญ่ ในพ่อ,แม่
คือเหลียวแล บุตร,ธิดา โดยหน้าที่
ชี้จุดหมาย แนวทาง สร้างชีวี
เอื้ออารี ปกปัก รักเอ็นดู
ลูกจะโต เปลี่ยนแปร แม้เพียงไหน
พ่อ,แม่ไซร้ คงเห็น เป็นเจ้าหนู
ยังรักเหมือน เด็กน้อย คอยค้ำชู
ลูกย่อมรู้ แน่แท้ อยู่แก่ใจ
ทุกเวลา นาที ที่ร่อยหรอ
ลูกลูกเคย ทดแทนต่อ พ่อ,แม่ไหม
หันใคร่ครวญ สักนิด คิดห่วงใย
ใช่รอไว้ ประณต ตอนหมดลม
สุนทรวิทย์
ไม่มีพ่อ มีแม่ แย่แค่ไหน
สุดอาลัย ใจเรา เศร้าขื่นขม
พ่อแม่จาก พรากไป ให้ทุกข์ตรม
เหมือนไม้ล้ม ถอนราก กระชากใจ
อ่านกลอนกานต์ พานพา น้ำตาร่วง
สุดเคว้งคว้าง ขาดหลัก ชักไม่ไหว
ถ้าพ่อแม่ ยังอยู่ เป็นหลักชัย
ถึงจะเหนื่อย เพียงใด ไม่หวั่นเลย
แต่ตอนนี้ เราเหมือน ขาดที่พึ่ง
คิดคำนึง ถึงวัน ฉันเอื้อนเอ่ย
พ่อแม่ปลอบ ยามเหงา เราคุ้นเคย
โอบกอดให้ เสบย เชยชิดชม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
