"มีด"กรีดใจน้อง น้องยืนมองดาวไม่เห็น
สายลมที่พรมไปช่างเยือกเย็น...และไม่เห็นจันทร์
คราน้องจ้องท้องฟ้า ตัวน้องนั้นร้องให้ในใจและไหวหวั่น
แล้วเพราะตัวใครกันนั่น...ที่ปันเสกฟันของน้องขึ้นมาและทำลาย
สายลมที่พรมไปช่างเยือกเย็น...และไม่เห็นจันทร์
คราน้องจ้องท้องฟ้า ตัวน้องนั้นร้องให้ในใจและไหวหวั่น
แล้วเพราะตัวใครกันนั่น...ที่ปันเสกฟันของน้องขึ้นมาและทำลาย
รู้ไหมว่าคนที่คอยอยู่ตรงนี้ มันเจ็บในหัวใจที่ตรงไหน พี่ไม่เคยที่จะรู้
มันเหมือนสายลมจะกรีดใจ ดั่งมีดที่ปักแทง...อยู่...ไม่เคยหาย
ไหนตัวพี่บอกว่า ..."รักน้อง"...ไม่เคยคิดจะเสื่อมคลาย
น้องต้องอยู่เดียวดาย...เหมือนคนที่ตาย...ได้ทั้งเป็น
มันเหมือนสายลมจะกรีดใจ ดั่งมีดที่ปักแทง...อยู่...ไม่เคยหาย
ไหนตัวพี่บอกว่า ..."รักน้อง"...ไม่เคยคิดจะเสื่อมคลาย
น้องต้องอยู่เดียวดาย...เหมือนคนที่ตาย...ได้ทั้งเป็น
มีดทิ่มแทง ใจเจ้า พี่เอาออก
พี่เคยบอก หลายครั้ง อย่านั่งเล่น
มีดมันคม บาดใจ ให้ลำเค็ญ
เลือดกระเด็น เปื้อนเปรอะ เลอะเต็มตัว
หันมานี่ พี่จะ ทำแผลให้
มาไวไว ซิจ๊ะ แม่ทูลหัว
เดี๋ยวเลือดไหล ไม่หยุด จะหมดตัว
เอาชัวร์ชัวร์ หาหมอ รอนะเออ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
