"มีด"กรีดใจน้อง น้องยืนมองดาวไม่เห็น
สายลมที่พรมไปช่างเยือกเย็น...มองฟ้าไม่เห็นจันทร์
คราน้องจ้องท้องฟ้า ตัวน้องนั้นร้องให้ในใจและไหวหวั่น
แล้วเพราะตัวใครกันนั่น...ที่ปันเสกฝันของน้องขึ้นมาและทำลาย
สายลมที่พรมไปช่างเยือกเย็น...มองฟ้าไม่เห็นจันทร์
คราน้องจ้องท้องฟ้า ตัวน้องนั้นร้องให้ในใจและไหวหวั่น
แล้วเพราะตัวใครกันนั่น...ที่ปันเสกฝันของน้องขึ้นมาและทำลาย
รู้ไหมว่าคนที่คอยอยู่ตรงนี้ มันเจ็บในหัวใจที่ตรงไหน พี่ไม่เคยที่จะรู้
มันเหมือนสายลมจะกรีดใจ ดั่งมีดที่ปักแทง...อยู่...ไม่เคยหาย
ไหนตัวพี่บอกว่า ..."รักน้อง"...ไม่เคยคิดจะเสื่อมคลาย
น้องต้องอยู่เดียวดาย...เหมือนคนที่ตาย...ได้ทั้งเป็น
มันเหมือนสายลมจะกรีดใจ ดั่งมีดที่ปักแทง...อยู่...ไม่เคยหาย
ไหนตัวพี่บอกว่า ..."รักน้อง"...ไม่เคยคิดจะเสื่อมคลาย
น้องต้องอยู่เดียวดาย...เหมือนคนที่ตาย...ได้ทั้งเป็น
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
