มาแม่ปิง ครั้งนี้ ไม่มีเขา
มิเหมือนเก่า ปีก่อน ตอนหน้าหนาว
หวนครุ่นคิด ทีไร ใจปวดร้าว
ฉันเสียสาว คราวนั้น วันเที่ยวปิง
(สุนทรวิทย์)
รู้เรื่องราว สุนทรวิทย์ ต้องคิดหนัก
นายเสียรู้ กลรัก ถูกผลักทิ้ง
ปล่อยอารมณ์ หลงเตลิด เขาเปิดซิง
คงช้ำจริง หนอหล่อน สุนทรวิทย์
คิดความหลัง ครั้งก่อน ตอนหน้าหนาว
เรื่องเสียสาว สงสัย เข้าใจผิด
ใครกันหนอ ช่างทำ ช้ำชีวิต
คงสิ้นคิด ไร้ค่า อนาคต
สงสัยว่า สุนทร นอนหลับฝัน
แล้วมาปั้น ฟูเฟื่อง แต่เรื่องปด
เสียถั่วดำ ช้ำหนอ ขอเธองด
กลัวลิ้มรส แล้วคิด ติดใจรัก
ถั่วดำ กินหมด ซดถั่วเขียว
ชามเดียว อิ่มแซบ แทบกระอัก
ลองหน่อย ดีไหม ได้คึกคัก
สักพัก รู้ฤทธิ์ จะติดใจ
พูดเล่น หรอกครับ อย่าจับผิด
สุนทรวิทย์ สุขุม สมหนุ่มใหญ่
มิควร ด่วนเห็น เป็นแต๋วไป
ผมไม่ ชอบลิ้ม ชิมถั่วดำ
ชามเดียว อิ่มแซบ แทบกระอัก
ลองหน่อย ดีไหม ได้คึกคัก
สักพัก รู้ฤทธิ์ จะติดใจ
พูดเล่น หรอกครับ อย่าจับผิด
สุนทรวิทย์ สุขุม สมหนุ่มใหญ่
มิควร ด่วนเห็น เป็นแต๋วไป
ผมไม่ ชอบลิ้ม ชิมถั่วดำ