ทำคุณบู-ชาโทษ โอฐนำเรื่อง
หมายปลดเปลื้อง หนามขวาก หลากปัญหา
สู้มีใจ สุจริต คิดนำพา
โถคุณย่า ใจน้อย ดันปล่อยโฮ
ด้วยเป็นห่วง หวังดี จึงชี้แนะ
ตกเป็นแพะ ชรา อาวุโส
เกิดอะไร คุณย่า จึงพาโล
หรือโยกโย้ เบาะเบาะ เพราะเหนียมอาย
สุนทรวิทย์
ไหนปู่เคย บอกย่าว่าน่ารัก
เอ็นดูนัก เดือนปี ไม่มีหาย
ทั้งห่วงหวงไมตรี ไม่มีคลาย
แต่กลับกลาย ไสผลัก ไม่รักจริง
พอซ้อสี่ ไม่อยู่ ปู่ก็เปลี่ยน
ย่าเริ่มเวียน กับคำ พร่ำรักหญิง
เถอะเมื่อปู่ มีใหม่ ไว้คอยอิง
ย่าขอซิ่ง ไปหลบ ซบkarnkai
“สุนันยา”