เคยเขียนกลอน อ้อนสาร ส่งผ่านถึง
ด้วยดวงจิตต์ คิดคนึง ซึ้งเสมอ
พักตร์ทรามวัย ไหนเลย ใช่เคยเจอ
เฝ้าละเมอ เพ้อหา ร่ำอาวรณ์
ทุกบทตอน กลอนกานท์ ที่จารเล่า
เปรียบแทนเงา เนาแนบ แอบอักษร
บรรจุไว้ ใส่มนตรา ด้วยอาทร
เพียรออดอ้อน วอนอนงค์ คิดปลงใจ
ทุกฉบับ นับไป ไร้คำตอบ
ความว่างมอบ ขอบคุณมา น่าสงสัย
หรือกลอนกานท์ จารผจง เพียรส่งไป
เจ้าทรามวัย มิได้รับ ตอบกลับคืน
ก่อนกายจาก พรากลับ สิ้นดับสูญ
แม้อาดูร เพียงไร ให้จำฝืน
ถึงระทก อกช้ำ ต้องกล้ำกลืน
ขอส่งยื่น ให้ยุพิน ก่อนสิ้นลม.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ด้วยดวงจิตต์ คิดคนึง ซึ้งเสมอ
พักตร์ทรามวัย ไหนเลย ใช่เคยเจอ
เฝ้าละเมอ เพ้อหา ร่ำอาวรณ์
ทุกบทตอน กลอนกานท์ ที่จารเล่า
เปรียบแทนเงา เนาแนบ แอบอักษร
บรรจุไว้ ใส่มนตรา ด้วยอาทร
เพียรออดอ้อน วอนอนงค์ คิดปลงใจ
ทุกฉบับ นับไป ไร้คำตอบ
ความว่างมอบ ขอบคุณมา น่าสงสัย
หรือกลอนกานท์ จารผจง เพียรส่งไป
เจ้าทรามวัย มิได้รับ ตอบกลับคืน
ก่อนกายจาก พรากลับ สิ้นดับสูญ
แม้อาดูร เพียงไร ให้จำฝืน
ถึงระทก อกช้ำ ต้องกล้ำกลืน
ขอส่งยื่น ให้ยุพิน ก่อนสิ้นลม.../
บูรพาท่าพระจันทร์