ครั้งหนึ่งในชีวิต
ครั้งหนึ่งในชีวิต..จิตพี่เขียน
เพียงหนึ่งปีที่เวียน....เพียรฝันใฝ่
เข้าสู่วังวนกานท์....บ้านกลอนไทย
มีความสุขทุกข์ใด...ในทรงจำ
ครั้งหนึ่งในชีวิต....มิตรผองเพื่อน
ดั่งพี่น้องครองเรือน...เยือนงามขำ
พบ-พรากเกิดเลิศเรียก...เพรียกคือกรรม
แล้วแต่บุญคุณทำ...ล้ำกมล
ครั้งหนึ่งในชีวิต...คิดลาแล้ว
พ่อเอยพ่อขวัญแก้ว....แววสับสน
มีความสุขทุกข์ไซร้....ในตัวตน
นี่แหละคือชื่อคน...ผลงานเรา
ครั้งหนึ่งในชีวิต...พินิจฟัง
หากท้องฟ้าฝากฝั่ง...ยังมีเขา
แจ้งตะวันจันทร์คืน...ตื่นแสงเงา
มีน้องนางนี้เศร้า...เฝ้ารอคอย
ครั้งหนึ่งในชีวิต....สนิทใกล้
เคยอิงแอบแนบใจ...ใครเหงาหงอย
น้องหลงวังวนคำ....น้ำตาปรอย
คลับคล้ายเสียงเศร้าสร้อย....ปล่อยดวงใจ
ครั้งหนึ่งในชีวิต...สิทธิ์,เสรี
เหลือเพียงพจน์บทกวี....ที่ฝันใฝ่
ดั่งนกน้อยคอยบิน...แดนดินใด
วาดท้องฟ้ากว้างไกล...ใกล้เคียงกัน
ครั้งหนึ่งในชีวิต....จิตที่เขียน
คือตำราร่ำเรียน.....เปลี่ยนสุขสันต์
เปิดหนังสือชื่อหน้า...ว่าสัมพันธ์
มิตรภาพตราบฝัน...นิรันดร
หทัยกาญจน์
๑๐ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
