จอมว่าวฤาชื่อแล้ง
จากพงดงไผ่ปล้อง ลำเปลา
เพียรขูดรูดขัดเกลา เกลื่อนแง่ง
วิชาจากตาเรา ไยเหือด
จอมว่าวฤาชื่อแล้ง หน่ายร้างรณปะรำ
๐ มะเกลือเหลือยางโกรก ต้องตำโยกโขลกขยำ
ยางได้ไคลสีดำ ชำป่านชุ่มจุ่มกระชับ
๐ ไม้อกยกแบ่งออก สามส่วนลอกศอกสลับ
หมายในให้พอนับ สิบสองศัพท์ปรับถึงปลาย
๐ หมายสี่คลี่ปลีซีก ทาบไม้ปีกหลีกปมป่าย
เชือกไขว้ไพล่ประทาย ผิวลายแบนแอ่นลู่บาง
๐ หมายแปดปีกล่างปรับ ผิวไม้รับกับขึงขวาง
มัดรึงกึ่งข้อกลาง วางระดับกับสายตา
๐ ขากบทบทับดึง หมายหกครึ่งตรึงซ้ายขวา
คาดเค้นเป็นขื่อคา ท่าประกับรับประกัน
๐ กางผ่านก้านปีกหลบ ทั้งสองสบเสมอสัน
กว้างแคบแนบประจัน มั่นสมมาตรศาสตร์สมมอง
๐ เชือกเข้าตะกรุดเบ็ด รัดปลายเสร็จแสกเป็นสอง
ดึงคับจับประคอง คล้องปีกบนร่นแหลมใบ
๐ ปลายล่างจับขากบ โค้งโก่งครบจบวงไข
ทิ้งปลายชายรำไร ไว้ผูกพู่ดูเป็นพวง
๐ ผูกปีกปลายมัดเช่น ให้กลมเล่นเป็นว่าวหลวง
อย่าแหลมเรียวทะลวง เหมือนป่วงแร้งแกล้งมาลง
๐ เชือกพู่คู่ปลายปรบ เหมือนขากบสบประสงค์
ด้ายสักถักบรรจง คงก้านแหย่งทแยงยืน
๐ เมื่อโครงรัตน์จุฬา เสร็จสมค่าสง่าผืน
วิชาตาก็คืน กลับฟื้นฟากฝากฟ้าฟอง ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๙ มกร์ ๕๕