รักสาวบ้านกลอนต้องนอนกลุ้ม
ทำไงดี บอกผมที ช่วยผมหน่อย
ใจดวงน้อย มันล่องลอย ไปรักเขา
แต่ตัวเรา เขาไม่เอา ต้องซึมเซา
ฤทธิ์ความเหงา ก็รุมเร้า เมื่อหญิงเมิน
เขาตีจาก เพราะไม่อยาก จะคบค้า
เขาไม่มา ผมเจียนบ้า เขาห่างเหิน
เขาไมเชิญ เราก็เขิล เป็นส่วนเกิน
เลยต่างเดิน เหมือนบังเอิญ ต้องจากจร
เสียใจนัก ที่ไปรัก เขาอยู่ได้
ไม่เจียมใจ คนอะไร ไม่สั่งสอน
แม้ยามนอน ยังอาวรณ์ สาวบ้านกลอน
เธอหลอกหลอน คอยมาอ้อน แล้วจากลา
เถอะช่างเธอ คงไปเจอ คนรักใหม่
ปล่อยทิ้งใคร ที่มีใจ คร่ำครวญหา
ตอนเธอลา มีน้ำตา จนใจชา
รักเจียนบ้า ไม่ประสา เรื่องของใจ
เจ็บครั้งนี้ มันก็ดี ได้เรียนรู้
ผิดเป็นครู แพ้ต้องสู้ ต้องทนไหว
ทุ่มหมดใจ เมื่อรักใคร ก่อสายใย
รักที่ให้ ส่งมอบไป ได้ช้ำมา
รักสาวกลอน ถูกลวงหลอน หวั่นใจนัก
ไม่ทันรัก ต้องอกหัก สมน้ำหน้า
ที่ผ่านมา ยังไม่สา จนจากลา
แม้ชาติหน้า ขอแค่ว่า อย่าให้เจอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
