...เป็นกลิ่นหอม กล่อมไกว ในลมล่อง
ปลิวแปะป้อง คล้องปัด พัดคลายคลี่
แผ่พลิ้วไหว ไออบ กลบยวนยี
เติมฤดี ทวีสุข ไร้ทุกข์พลัน...
...ยามโลกร้อน ช้อนซับ สดับให้
ลอยพัดใส่ ไกวโบก ไร้โศกศัลย์
ล้อมโลกา พาชื่น ทุกคืนวัน
ไล้พิสุทธิ์ ผุดฝัน คลายหวั่นใจ...
...เป็นมนตรา พาพลิ้ว หวิวหว่างล่อง
คอยประคอง รองรับ พร้อมกับให้
เสียงกระซิบ ทิพย์ทาบ อาบฤทัย
เติมรักใส่ ไว้เหลือ เผื่อกวี...
รัตนาวดี
ลืมอ้างถึงจึงตกสัมผัสจ้า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
