ยังคงวาดหาดฝันคืนวันก่อน
แม้หัวใจเปียกปอน มิร่อนหวัง
อาจวันนี้ พรุ่งนี้ที่จีรัง
ชีวิตย่อมเซซัง บ้าง,ธรรมดา
ยอมรับชะตากรรมของค่ำ,เช้า
จะลองลิ้มความเศร้าที่เข้าหา
ให้รู้รสโอสถค่าของชีวา
ตรงตามช่วงเวลา ในครานี้
ไหวชีวิต พลิกผัน อาจรันทด
แต่หัวใจหมดจรด ไม่หดหนี
คงดื่มด่ำร่ำชะตาอย่างยินดี
สั่งหัวใจชี้ ชีวิตตน
ฝนสั่งฟ้า มกราอย่าหมองเศร้า
ฟ้าสีเทาเริ่มจางลบทางหม่น
ตื่นพลิกดินพลิกฟ้าเถิดผองชน
ความทุกข์ทนที่มีก็จักจาง