อีกค่ำคืนแห่งความเหงา
.....
และนี่เป็น อีกค่ำคืน
ผวาตื่น ยืนตระหนก
มองเห็นดาว หนาวสะทก
สะท้านอก จนตกใจ
.....
คงเป็นเพราะ ฤดูหนาว
ไร้ข่าวคราว ความเคลื่อนไหว
ฤดูกาล ผันผ่านไป
สู่วันใหม่ ไม่เหมือนเดิม
.....
เคว้งคว้างใน ใบไม้ผลิ
ตั้งสติ เพื่อริเริ่ม
ศรัทธาก่อ มาต่อเติม
ค่อยค่อยเสริม เพิ่มความรัก
.....
ทุกขณะ การรับรู้
ที่เป็นอยู่ และรู้จัก
เสมือนนิ่ง ให้พิงพัก
สุดท้ายมัก จะจากไป
.....
ความรู้สึก ไร้เหตุผล
เกิดกับตน จนหวั่นไหว
อาจรู้ซึ้ง พึงพอใจ
แต่ทำไม ต้องร้าวราน
.....
อีกค่ำคืน แห่งความเหงา
กระจกเงา ตั้งตระหง่าน
หมดความเชื่อ แต่เมื่อวาน
มองอยู่นาน จนบานร้าว!
.....
ภาพจาก oknation.net