.jpg)
สะเลเตเมืองจันทร์วันนี้ขอ
มิได้จ้ออย่าคิดเกินว่าเหินห่าง
ยังคิดถึงคนดีไม่มีจาง
โปรดได้วางใจพี่นี้ไม่เลือน
สล่าผิน
มิได้จ้ออย่าคิดเกินว่าเหินห่าง
ยังคิดถึงคนดีไม่มีจาง
โปรดได้วางใจพี่นี้ไม่เลือน
สล่าผิน
เพราะเป็นสาวชาวสวน..เราควรรู้
จันทร์นั้นอยู่ไกลนัก...รักคลาดเคลื่อน
หนุ่มเชียงใหม่ไยหนี...พี่บิดเบือน
เพียงสามเดือนเชือนแช..แปรผันไกล
อยู่ห่างไกลใจเธอเผลอแปรเปลี่ยน
มองทุเรียนหมอนทอง...ร้องร่ำไห้
มองทุเรียนชะนี....ขยี้ใจ
สัญญาใต้ต้นทุเรียน...ไยเปลี่ยนแปร
พี่นั้นเคยสัญญาจะมาหมั้น
สาวเมืองจันทร์นั้นรอ...บอกพ่อแม่
วันที่เจ็ดเดือนสี่ปีมะแม
ห่างกันแค่สามเดือน...เหมือนลืมกัน
ตราบใดที่เปลือกทุเรียนคงเสี้ยนหนาม
คือนิยามรักแท้ไม่แปรผัน
หากทุเรียนสิ้นหนามยามใดนั้น
รักของฉันพลันสลาย....มลายลง
---สะเลเต---
จันทร์นั้นอยู่ไกลนัก...รักคลาดเคลื่อน
หนุ่มเชียงใหม่ไยหนี...พี่บิดเบือน
เพียงสามเดือนเชือนแช..แปรผันไกล
อยู่ห่างไกลใจเธอเผลอแปรเปลี่ยน
มองทุเรียนหมอนทอง...ร้องร่ำไห้
มองทุเรียนชะนี....ขยี้ใจ
สัญญาใต้ต้นทุเรียน...ไยเปลี่ยนแปร
พี่นั้นเคยสัญญาจะมาหมั้น
สาวเมืองจันทร์นั้นรอ...บอกพ่อแม่
วันที่เจ็ดเดือนสี่ปีมะแม
ห่างกันแค่สามเดือน...เหมือนลืมกัน
ตราบใดที่เปลือกทุเรียนคงเสี้ยนหนาม
คือนิยามรักแท้ไม่แปรผัน
หากทุเรียนสิ้นหนามยามใดนั้น
รักของฉันพลันสลาย....มลายลง
---สะเลเต---
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
