"พร้อมแล้ว?"
๐
สิ้นหยาดฝนฟ้าใสดั่งใยแก้ว
งามผ่องแผ้วบริสุทธิ์ดุจภาพฝัน
ประกายรุ้งเด่นตาฟ้าผ่องพรรณ
ห้วงใจนั้นสว่างกลางฤทัย
ดุจเปลวเทียนโคมทองส่องกระจ่าง
ชี้หนทางมืดมนจนไสว
เบิกวิถีปรีดาคราก้าวไป
สู่จุดชัยที่หวังครั้งเคยรอ
ก่อนวันเก่านึกฝันหวั่นรักล่ม
จากคารมทรามวัยใครกันหนอ
อกเคยสั่นฝากใจไปพะนอ
แล้วกลับทรมานนานหลายเดือน
แล้ววันนั้นเปลี่ยนเป็นเช่นอดีต
แผลถูกกรีดคงอยู่คู่รอยเฉือน
วันคล้อยผ่านแผลจางค่อยลางเลือน
แต่ใจเตือนกลัวเป็นเช่นวันวาน
เศร้าจนสิ้นน้ำตาครานั้นแล้ว
หากส่อแววดวงจินต์สิ้นวันหวาน
จะไม่ตรมตัดพ้อต่อนงคราญ
เพราะดวงมานมันชินสิ้นน้ำตา
ใจจึงพร้อมรับเสมอหากเธอผัน
ไม่โศกศัลย์ในพิษคิดโหยหา
จะคอยฝืนทำใจให้เย็นชา
มาเถอะมารักกัน..ฉันไม่กลัว..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
