[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีบ่าว ลุ่มน้ำยม]

ปริญญาบุตรสอนหญิง


อรรถรส       ปลายปากกา       และความคิด
ดั่งชีวิต      ที่ผูกติด      กับลวดหนาม
จบมอหก     ก้าวเข้ารั๊ว      แห่งมอราม
ภัยคุกคาม      เมื่อย่างก้าว     เข้ารั๊วไป

เดินเข้าไป      เพื่อนมากมาย     หลายคณะ
ได้พบปะ       กับเพื่อนหนุ่ม      ผู้หน้าใส
คบกันมา       วันเวลา      ล่วงเลยไป
แม้ริ้นไร       ไม่ให้ไต่     ให้ตอมเรา

คบกันมา     ถึงเมื่อ     ปีสุดท้าย
ความรักเรา      เริ่มใกล้    จะอับเฉา
เริ่มรกร้าง     ความสัมพันธ์     ในสองเรา
หรือว่าเขา    เริ่มเบื่อหน่าย      หรือกระไร

ความสัมพันธ์     ที่แน่นแฟ้น     มาแต่เนิ่น
ในวันนี้      ถูกเขาเมิน    เริ่มผลักใส
ปริญญา      นี่หรือรั๊ว     มหาลัย
ถูกเขาให้    คำลวง      ตลอดมา

เวลานี้       ดั่งชีวี      จะดับสูญ
เริ่มหมดบุญ    เริ่มหมด     วาสนา
ในเดือนนี้       ความเปลื่ยนคือ      เม็นไม่มา
ที่รักจ๋า       ฉันควร      ทำเช่นไร

ดั่งภาษิต    คำกลอน    ที่เขาว่า
สุกก่อนห่าม      ทำแล้ว     ดีไฉน
ปริญญา       เวลาเหลือ     อีกไม่ไกล
ก็จะได้      คว้ามา       ไว้ชื่นชม

ปริญญา-     บัตรที่ฉัน      ควรจะได้
แต่วันนี้       เจอแล้ว      ต้องขื่นขม
ปริญญา     ที่หลอกลวง      จนอกตรม
คอยให้นม      ปริญญา      บุตราเอย


(ลองแต่งดูเล่นๆนะครับ   ผิดพลาดประการใด โปรดติชมได้นะครับ)
——► กวีบ่าว      ลุ่มน้ำยม◄——