[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

เห็นเขาเฝ้า เกี่ยวข้อง ร้องเพลงคู่
แอบฟังนั่ง อดสู ดูเขาหวาน
อิจฉาพา บึ้งตึง ถึงกับพาล
สื่อสารกานท์ ผ่านกลอน ค่อนแคะไป

ต่างรู้อยู่ คราวต้อง จ้องดูสาว
หน้าหนาวขาวใสปิ๊ง ยิ่งหวั่นไหว
จะแย่งแข่ง หนุ่มน้อย พลอยเศร้าใจ
จึงแสร้งแกล้ง บ่นให้ใครโลเล

เออหนอพ่อ คุณเอ๋ย เผยเสียหมด
รินรสพจน์ อักษร กลอนหักเห
ว่าสาวหนาว หมดสวย ด้วยลมเพ
ช่างเกเร เหลี่ยมเล่ห์ เพทุบาย

เหนื่อยนักพักก่อนซีพี่ชายเอ๋ย
อย่าเปรยเลย หนาวนี้พี่เสียหลาย
เดี๋ยวเลยเผย หมดช่วงห่วงพี่ชาย
สาวเปิ้นเมิน หน้าหาย อายแทนจัง

“สุนันยา”

 

ด้วยสาวสาวมักเป็นเช่นที่ว่า
อ้างหนาวยาวยักท่าหาที่หวัง
ให้รู้อยู่ดูทันหันหน้าบัง
ทำเป็นเช่นโศกสั่งหลั่งน้ำตา

เชื่อได้ไงใจหญิงสิ่งลึกลับ
ซ่อนเงื่อนเจื่อนเลื่อนลับจับยากหนา
ร้อยเกวียนเวียนพันเล่ห์เททับมา
พุทโธ่ ! โอ้..กานดาพาช้ำทรวง

ปากร่ำคำรักล้นจนหมดสิ้น
ใจเดือดเชือดดับดิ้นกลิ่นห่วงหวง
ปากหวานปานตาลต้นบนงางวง
ก้นเปรียวเปรี้ยวเหลียวลวงบ่วงนารี

ไม่เชื่อเหลือเกินรับจับคู่สอง
ไม่หวังยังใฝ่ปองน้องโฉมศรี
ไม่อยากยากมากเรื่องเคืองพาที
ไม่รับกับเอ่ยนี้..พี่กลั้วกลัว.. 

"บ้านริมโขง"