ชีวิตจิต เจ้านี้ ที่แตกต่าง
คือคนจน จงวาง สร้างเสนอ
เพราะเมาเหล้า เรื่องเที่ยว เดี๋ยวพบเจอ
ลำบากยาก อย่าละเมอ เผลอพูดมา
พูดตอบกรอบ กล่าวคำ ทำยากยิ่ง
รับได้ไหม ใจหญิง อิงคุณค่า
คนดีมี ศีลธรรม ล้ำวิชา
คนเมาเหล้า เมายา ว่าอย่าเลย
หทัยกาญจน์
๘ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕
emo_62น้องนางช่าง ทำร้าย ใจข้านัก
ตัวพี่นี้ จำจัก พักนิ่งเฉย
พี่คนจน ลาแล้ว แก้วทรามเชย
สิ้นน้ำคำ เฉลย เอ่ยวาจา
ที่เกเร เพราะโดน คนเขาหลอก
ปากบอกออก ว่ารัก ปักใจข้า
หลงไหลใน รอยยื้ม นิ่มกานดา
แท้มายา สุดแสบ แทบวายปราณ
หลังจากพราก กันไป ใจพี่เศร้า
เลยเอาเหล้า มาดื่ม ลืมตาหวาน
แม้นแดดิ้น สิ้นลม ล้มคลุกคลาน
ใจพี่นี้ ร้าวร้าน นานพอควร
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว