emo_85เรานั้นมัน บ้านนอก คอกนานะ
เศษสวะ แถมชั่ว กว่าใครเขา
เด็กเสเพล เกินไป ใครจะเอา
แถมเมาเหล้า เช้าค่ำ อยู่ร่ำไป
ฉันคนจน ดิ้นรน ทนทุกข์ยาก
เงินตราข้า ไม่มาก อยากรักไหม
ตัวดำดำ เสื้อขาด บาดดวงใจ
แล้วทีนี้ รับได้ ไหมล่ะเธอ
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
ชีวิตจิต เจ้านี้ ที่แตกต่าง
คือคนจน จงวาง สร้างเสนอ
เพราะเมาเหล้า เรื่องเที่ยว เดี๋ยวพบเจอ
ลำบากยาก อย่าละเมอ เผลอพูดมา
พูดตอบกรอบ กล่าวคำ ทำยากยิ่ง
รับได้ไหม ใจหญิง อิงคุณค่า
คนดีมี ศีลธรรม ล้ำวิชา
คนเมาเหล้า เมายา ว่าอย่าเลย
หทัยกาญจน์
๘ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕
emo_47กลบท สิงโตเล่นหาง