ฤดูหนาว,มกรา - เวลาค่ำ
ที่ประจำ, นาฬิกา รอฟ้าใหม่
จนล่วงสู่โมงยามความในใจ
บอกเล่าความเป็นไปในชีวิต
อิ่มฝันสีส้มแสดแสงแดดอุ่น
นึกขอบคุณหัวใจไร้จริต
เริ่มทักกันวันที่มีแผลพิษ
ว่างแล้วคิดถึงบ้างอย่างพอดี
...
ฤดูหนาวกำลังจะจากไป
ฟ้าเติมฝนหมาดใหม่หลายท้องที่
หรือเพียงลมสั่งฝนสร้างดนตรี-
ต่างบุรุษไปรษณีย์ที่เฝ้ารอ
ข่าวคราวอีกซีกโลกโศกหรือสุข
อยากรู้ทุกเรื่องราว ก้าวเดินต่อ
สิ่งดี-ดีก่อนจากนั้นมากพอ-
ให้ดินสอจ่อจดสะกดคำ
สูดไอดินกลิ่นหญ้านอกหน้าต่าง
พรุ่งนี้อาจหมอกบางน้ำค้างฉ่ำ
พับจดหมายใส่ซอง – มองฟ้าดำ
ที่อยู่ยังแม่นยำจำขึ้นใจ
จ่าหน้าซองบรรจงลงผู้รับ
แสตมป์ทับติดลงตรงช่องใส่
ความคิดถึงจากแดนอันแสนไกล
นอนนิ่งในตู้แดงท่ามแสงจันทร์.
บ่ายแก่แก่หัวสะพานบ้านปลายสวน
เจ้าแมวอ้วนหลับสบายคล้ายนอนฝัน
แมลงปอร่ายปีกหลบหลีกกัน
ช่วงกระชั้นเริงระบำลำนำรัก
ซองจดหมายปิดผนึกหมึกซึมเปรอะ
เป็นรอยเลอะละอองฝนที่หล่นหนัก
เห็นลายมือ...รู้ว่าใช่เธอทายทัก
ทุกช่วงพักหัวใจบอกให้รู้
ในซองสีจางจางข้างซองขาด
หัวกระดาษถูกฝนริมย่นยู่
คือเรื่องราวของฝากจากพธู
ว่าคนอยู่ฝั่งไกลใจคะนึง
หยิบดินสอแท่งเก่าเหลาจนเหมาะ
เขียนจำเพาะเรื่องของใจตอบไปถึง
ให้ทราบว่าคนปลายสวนหวนรำพึง
ยังซาบซึ้งกับจดหมายจากปลายทาง
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
