Re: ฉันยังต้องหายใจ . . เพื่อลืมเธอ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
31 ธันวาคม 2024, 06:06:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ฉันยังต้องหายใจ . . เพื่อลืมเธอ  (อ่าน 12621 ครั้ง)
พิมพ์วาส
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 422
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 806


Pretending is the beginning of changes.


« เมื่อ: 08 มกราคม 2012, 12:43:PM »


เพียงเธอเดินเมินไปไกลจากฉัน
ฉันรำพันฝันถึงซึ่งดวงแข
หมดสิ้นรักจักเธอละเมอแล
ใจฉันแพ้พ้ายเธอเกอร์จากเลย


คราเธอจากพรากไปไฟรักหาย
สิ้นรกคลายหน่ายแหนงแฝงชังเผย
หมดสิ้นพร่ำประโลมโหมภิเปรย
เธอก็เชยเย้ยเยาะหัวเราะดัง




"เราเลิกกันเถอะนะ เธอเอ่ยบอก
อกของฉันเจ็บช้ำชอก หมนสิ้นความหวัง
เจ็บเหลือกเกินหมดแล้วนะพลัง
ร้องไห้น้ำตาไหลอาบแก้มนั่ง คอยเพื่อเธอกลับมา"


เธอจากไปในห้วงหวงใจรัก
หยุดทอถักหักห้ามตามรักหนา
หมดสิ้นถ้อยแว่วหวานผ่านวาจา
อักษราว่ารักไม่ถักไป


ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ น้อยใจแล้วด้วย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

บูรพาท่าพระจันทร์, รการตติ, ไม่รู้ใจ, แป้งน้ำ, TAKA, บ้านริมโขง, สล่าผิน, ♥หทัยกาญจน์♥, ลมหนาว, นางฟ้า ชาลี, amika29, สะเลเต, กังวาน, เฮยอิง, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ความผกผันของเวลา  เฉือนเจตนาของอารมณ์

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s