ฉันทำผิด พินิจดู รู้พิษรัก
ฉันอกหัก ใช่คิด ริษยา
ฉันเจ็บย้ำ ช้ำใจ ใช่กายา
ฉันเสียหยดน้ำตา ใช่ตัวตาย
ฉันยังยิ้ม คงได้ แม้ไร้รัก
ฉันเพียงพัก หยั่งใจ ที่เคยหมาย
ฉันเพียงน้อม หลักคำสอน "ของนอกกาย-
จะอะไร มากมาย ใช่ของเรา"
ถูกเขาทิ้ง ถือว่าสิ้น กรรมทำอยู่
ใช่อดสู ทำตัว ดั่งคนเขลา
เพียงใช้จิต ครุ่นคิด พินิจเอา
"จะโฉดเฉา หรือจะเอา เป็นบทเรียน"
ฉันอกหัก ใช่คิด ริษยา
ฉันเจ็บย้ำ ช้ำใจ ใช่กายา
ฉันเสียหยดน้ำตา ใช่ตัวตาย
ฉันยังยิ้ม คงได้ แม้ไร้รัก
ฉันเพียงพัก หยั่งใจ ที่เคยหมาย
ฉันเพียงน้อม หลักคำสอน "ของนอกกาย-
จะอะไร มากมาย ใช่ของเรา"
ถูกเขาทิ้ง ถือว่าสิ้น กรรมทำอยู่
ใช่อดสู ทำตัว ดั่งคนเขลา
เพียงใช้จิต ครุ่นคิด พินิจเอา
"จะโฉดเฉา หรือจะเอา เป็นบทเรียน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
