เห็นเขาเฝ้า เกี่ยวข้อง ร้องเพลงคู่
แอบฟังนั่ง อดสู ดูเขาหวาน
อิจฉาพา บึ้งตึง ถึงกับพาล
สื่อสารกานท์ ผ่านกลอน ค่อนแคะไป
ต่างรู้อยู่ คราวต้อง จ้องดูสาว
หน้าหนาวขาวใสปิ๊ง ยิ่งหวั่นไหว
จะแย่งแข่ง หนุ่มน้อย พลอยเศร้าใจ
จึงแสร้งแกล้ง บ่นให้ใครโลเล
เออหนอพ่อ คุณเอ๋ย เผยเสียหมด
รินรสพจน์ อักษร กลอนหักเห
ว่าสาวหนาว หมดสวย ด้วยลมเพ
ช่างเกเร เหลี่ยมเล่ห์ เพทุบาย
เหนื่อยนักพักก่อนซีพี่ชายเอ๋ย
อย่าเปรยเลย หนาวนี้พี่เสียหลาย
เดี๋ยวเลยเผย หมดช่วงห่วงพี่ชาย
สาวเปิ้นเมิน หน้าหาย อายแทนจัง
“สุนันยา”