เหลือเพียงรอยฝุ่นทรายกระจายคลุ้ง
เมื่อใจมุ่งฟันฝ่าตามหาฝัน
ให้โดดเดี่ยวเหงางำสุดรำพัน
ยังบากบั่นสู้ทนค้นหาทาง
ท่ามเปลวแดดแผดเผาจนเงาหม่น
เหงื่อรินปนน้ำตายามฟ้าห่าง
เมฆลอยลิบเกาะเกลื่อนแล้วเคลื่อนจาง
หลงวนในความอ้างว้างของหัวใจ
เมื่อเข็มทิศผิดทางยามย่างแรก
จึงรอยแตกแทรกคั่นจนหวั่นไหว
ในเส้นทางมืดดำแสงรำไร
จะคว้าไขว่ก็ลางเลือนเหมือนไร้เชิง
เหลือเพียงรอยฝุ่นทรายกระจายซ้ำ
ส่ายระส่ำวกวนจนยุ่งเหยิง
เข็มทิศหมุนทายท้าอย่างร่าเริง
พาสู่เพลิงเผาชีวิตเข็มทิศลวง..
แซม (06/2011)