ยืนเหม่อมองฟองคลื่นในคืนเหงา
คิดถึงเขาคนดี...หลายปีผ่าน
ออกเรือไปไกลฝั่ง...ครั้งวันวาน
คอยเนิ่นนาน...นับวันไม่หันมา
หรือพี่หลง"น้องปลา"...จึงลาร้าง
คนอ้างว้างบนฝั่งยังครวญหา
ทุกวันนี้หมองหม่นเพราะคนชื่อ"ปลา"
ดึงพี่ยา...ไม่หวนทวนกลับคืน
หรือพี่หลง"น้องฟ้า"...นภาผ่อง
จึงจืดจาง...ห่างน้องต้องสะอื้น
กินน้ำตาต่างข้าว...เช้าเย็นกลืน
พี่เป็นอื่นเสียแล้วจึงแจวไกล
ยังรอคอยเฝ้าทน...อยู่บนฝั่ง
กระซิบสั่งเมฆขาวสกาวใส
เลิกกับฟ้ากับปลา...ครั้นคราใด
ขอจงได้คืนฝั่ง....ฉันยังคอย
---สะเลเต---
คิดถึงเขาคนดี...หลายปีผ่าน
ออกเรือไปไกลฝั่ง...ครั้งวันวาน
คอยเนิ่นนาน...นับวันไม่หันมา
หรือพี่หลง"น้องปลา"...จึงลาร้าง
คนอ้างว้างบนฝั่งยังครวญหา
ทุกวันนี้หมองหม่นเพราะคนชื่อ"ปลา"
ดึงพี่ยา...ไม่หวนทวนกลับคืน
หรือพี่หลง"น้องฟ้า"...นภาผ่อง
จึงจืดจาง...ห่างน้องต้องสะอื้น
กินน้ำตาต่างข้าว...เช้าเย็นกลืน
พี่เป็นอื่นเสียแล้วจึงแจวไกล
ยังรอคอยเฝ้าทน...อยู่บนฝั่ง
กระซิบสั่งเมฆขาวสกาวใส
เลิกกับฟ้ากับปลา...ครั้นคราใด
ขอจงได้คืนฝั่ง....ฉันยังคอย
---สะเลเต---