ขอขอบคุณ ในหวังดี กวีน้อย
ที่เฝ้าคอย ปลอบใจ เมื่อใกล้สาย
เป็นแรงให้ ต่อสู้ ถึงวันตาย
สุขเหลือหลาย ยิ้มใด้ ในเวที
จะหายทุกข์ หายโศก วิโยคแน่
จะไมแย่ ต่อไป ในใจนี่
จะเข้มแข็ง ด้วยแรง กายที่ดี
จะไม่มี หมองตรม ขมขื่นใจ
กาลเวลา คงช่วย เราได้บ้าง
แม้หนทาง เดินนั้น จะสั่นไหว
ด้วยมุ่งมั่น ทุกอย่าง คงไม่ไกล
รักษาดวง ฤทัย ให้หายชา
พันทอง
หากได้ยิน อย่างนี้แล้ว ค่อยยังชั่ว
กระผมกลัว พี่คิดหนัก จักป่วยได้
เพราะความเศร้า อาจส่งผล กระทบกาย
อาจทำให้ ไม่สบาย นะพี่พัน
ขอให้พี่ จงแข็มแข็ง ดั่งเหล็กกล้า
ที่ผ่านมา ถือว่า เป็นความฝัน
แม้นวันนี้ เขาทอด- ทิ้งพี่พัน
แล้วสักวัน เขาคนนั้น จะเสียใจ
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
[/b]ที่เฝ้าคอย ปลอบใจ เมื่อใกล้สาย
เป็นแรงให้ ต่อสู้ ถึงวันตาย
สุขเหลือหลาย ยิ้มใด้ ในเวที
จะหายทุกข์ หายโศก วิโยคแน่
จะไมแย่ ต่อไป ในใจนี่
จะเข้มแข็ง ด้วยแรง กายที่ดี
จะไม่มี หมองตรม ขมขื่นใจ
กาลเวลา คงช่วย เราได้บ้าง
แม้หนทาง เดินนั้น จะสั่นไหว
ด้วยมุ่งมั่น ทุกอย่าง คงไม่ไกล
รักษาดวง ฤทัย ให้หายชา
พันทอง
หากได้ยิน อย่างนี้แล้ว ค่อยยังชั่ว
กระผมกลัว พี่คิดหนัก จักป่วยได้
เพราะความเศร้า อาจส่งผล กระทบกาย
อาจทำให้ ไม่สบาย นะพี่พัน
ขอให้พี่ จงแข็มแข็ง ดั่งเหล็กกล้า
ที่ผ่านมา ถือว่า เป็นความฝัน
แม้นวันนี้ เขาทอด- ทิ้งพี่พัน
แล้วสักวัน เขาคนนั้น จะเสียใจ
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว