"แค่..มโนภาพ?"
๐
จะสางเหาริ้นไรที่ในหัว
จะบี้ไข่ทั้งตัวให้หัวหอม
จะนวดเฟ้นเคล้นร่างไม่วางฟอร์ม
จะสมยอมไม่บ่นเรื่องบนเตียง
สมมุติเลยแล้วกันว่าวันนี้
ยามราตรีร้องเพลงกล่อมเปล่งเสียง
ให้เธอยิ้มพริ้มฝันวันร่วมเรียง
ปรนนิบัติเธอเยี่ยงเพียงเทวี
คอยโบกปัดพัดลมให้พรมร่าง
ชวนเธอชมจันทร์พร่างสร้างแสงสี
มือคอยโอบประคองน้องคนดี
หาผ้าที่อุ่นไอคลุมไหล่เธอ
หากบ่นร้อนเปิดแอร์เชิญแช่หนาว
นั่งรำพันโน้มน้าวเฝ้าหลงเห่อ
เล่าขุนช้างขุนแผนแจ้นปรนเปรอ
ลอบดูหน้ายามเผลอแม่เกลอใจ
สรรพนามจะเรียกเพรียกที่รัก
จะเตรียมตักอกว่างกระทั่งไหล่
ยามเมื่อยขบเชิญหนุนอุ่นสายใย
สุขฤทัยตรงนี้พี่รับรอง
มโนภาพจ้องเธอยามเผลอไผล
ภรรยามือไวใช้ศอกถอง
แถมมือบิดหูไว้ให้ไตร่ตรอง
ยุ่งกับน้องสาวชั้น..ถึงขั้นตายยยยยยย..
ระนาดเอก
หลับตาลง ครั้งใด หัวใจสั่น
เฝ้าแต่ฝัน ถึงเขา เราใจหาย
เพียรหักห้าม ความคิด ผิดน่าอาย
เปรียบพี่ชาย เห็นทุกวัน ให้หวั่นทรวง
ความใกล้ชิด สนิทสนม สะสมกรุ่น
อกเธออุ่น ยามใกล้ คล้ายแหนหวง
อยากจะซบ ออเซาะ ฉอเลาะทวง
ถามถึงห้วง รักลึก รู้สึกลับ
ลืมตาตื่น ฝืนหลบ กลัวพบหน้า
เกรงเขาอ่าน สายตา ว่าขานขับ
รำพันจินต์ ถวิลหา มานานนับ
แอบซึ้งกับ พี่เขย...โธ่เอ๋ยเรา
แซมค่ะ