ดึกดื่นกับคืนเหงา
เป็นยามเฝ้านั่งคอยหา
แต่งกลอนคำอ้อนมา
ให้แก้วตาที่ลาไกล
พี่เหงาในคืนนี้
หลับฝันดีถึงพี่ไหม
ปวดราวถึงฤทัย
ยังข่มใจไม่หลับนอน
กลัวน้องไกลห่างพี่
นวนฤดีที่หลับฝัน
อยากให้เจ้าคิดถึงกัน
เหมือนทุกวันทุกค่ำคืน
เป็นยามเฝ้านั่งคอยหา
แต่งกลอนคำอ้อนมา
ให้แก้วตาที่ลาไกล
พี่เหงาในคืนนี้
หลับฝันดีถึงพี่ไหม
ปวดราวถึงฤทัย
ยังข่มใจไม่หลับนอน
กลัวน้องไกลห่างพี่
นวนฤดีที่หลับฝัน
อยากให้เจ้าคิดถึงกัน
เหมือนทุกวันทุกค่ำคืน
คิดถึง ทุกคืนค่ำ ยังฝังจำ อยู่เสมอ
คนึง ถึงแต่เธอ น้ำตาเอ่อ ยามเธอไกล
ไกลกัน หวั่นไหวจิต เฝ้าครุ่นคิด อยากชิดใกล้
ระเมอ เพ้อพกไป ว่าเมื่อได ได้เชยชม
ชมพลาง อย่างท้อแท้ รักเปลี่ยนแปล แลขื่นขม
ช้ำนัก รักลาล่ม ไม่ได้สม ดังตั้งใจ
ใจนี้ มีรักแท้ มอบให้แด่ คนจากไกล
ขอจง รับรักไว้ ดวงหทัย มอบเพียงเธอ
เธอเอ๋ย โปรดรับรู้ อยากเคียงคู่ อยู่กับเธอ
รักฉัน มั่นเสมอ คือรักเธอ สุดหัวใจ
พันทอง
เมื่อก่อนอ้อนคำรัก ซึ้งสลักปักฤทัย
อ้อนออกบอกความนัย ยากหาใครแทนใจเธอ
วันนี้กลับมีใหม่ ครวญคร่ำไปว่าใจเพ้อ
ร้องร่ำพร่ำละเมอ พาเราเซ่อ...เฮ้อใจนาง
เปรียบเป็นเช่นทางรถ ช่างเลี้ยวลดคดเหลือทาง
หวานลิ้นสิ้นจืดจาง กว่าน้ำค้างกลางทุ่งนา.../
บูรพาท่าพระจันทร์
อ้อนออกบอกความนัย ยากหาใครแทนใจเธอ
วันนี้กลับมีใหม่ ครวญคร่ำไปว่าใจเพ้อ
ร้องร่ำพร่ำละเมอ พาเราเซ่อ...เฮ้อใจนาง
เปรียบเป็นเช่นทางรถ ช่างเลี้ยวลดคดเหลือทาง
หวานลิ้นสิ้นจืดจาง กว่าน้ำค้างกลางทุ่งนา.../
บูรพาท่าพระจันทร์