"ตอกย้ำ?"
๐
ในเมื่อความเคยชินถวิลหา
กลับประกาศศักดาถาโถมหัว
ผลักความคิดน้อยใจหลั่งไหลรัว
คุณค่าตัวสำรองต้องเสียเชิง
ตำแหน่งฉันคงที่มีแต่ถอย
จนต้องปล่อยน้ำตาไหลบ่าเจิ่ง
คนรักคุดทรุดหมองคล้ายกองเพลิง
ที่เปลวเหลิงโลมไล้ใจทั้งทรวง
ผิดที่รักเธอเองเก่งเรื่องแพ้
ยอมถูกแส้สวาทฟาดหนักหน่วง
เจ็บจนสาแก่ใจในรักลวง
ที่หลงล่วงเสน่หาบ้ารักเธอ
เหมือนพลัดหลงตรงแคว้นแดนอาถรรพ์
เมฆหมอกมัวคอยกั้นหั่นใจเซ่อ
วนอยู่ในวังวนดั่งคนเบลอ
ไม่มีสิทธิ์เผยอเผลอรักใคร
รู้ว่าในแววตาเธอพร่าผลาญ
แค่มองผ่านทำคลั่งพลั้งอ่อนไหว
รู้ว่าเธอคิดเห็นเช่นคนไกล
กลับหลงฤทธิ์พิสมัยในเนื้อนวล
ในเมื่อความเคยชินถวิลหา
แผ่เดชาครอบกายฤทัยป่วน
รูปลักษณ์เธอซึมฝังนอน,นั่งครวญ
รักล้วนล้วนเจ็บช้ำ..ย้ำบอกตน..
ระนาดเอก
๐
ในเมื่อความเคยชินถวิลหา
กลับประกาศศักดาถาโถมหัว
ผลักความคิดน้อยใจหลั่งไหลรัว
คุณค่าตัวสำรองต้องเสียเชิง
ตำแหน่งฉันคงที่มีแต่ถอย
จนต้องปล่อยน้ำตาไหลบ่าเจิ่ง
คนรักคุดทรุดหมองคล้ายกองเพลิง
ที่เปลวเหลิงโลมไล้ใจทั้งทรวง
ผิดที่รักเธอเองเก่งเรื่องแพ้
ยอมถูกแส้สวาทฟาดหนักหน่วง
เจ็บจนสาแก่ใจในรักลวง
ที่หลงล่วงเสน่หาบ้ารักเธอ
เหมือนพลัดหลงตรงแคว้นแดนอาถรรพ์
เมฆหมอกมัวคอยกั้นหั่นใจเซ่อ
วนอยู่ในวังวนดั่งคนเบลอ
ไม่มีสิทธิ์เผยอเผลอรักใคร
รู้ว่าในแววตาเธอพร่าผลาญ
แค่มองผ่านทำคลั่งพลั้งอ่อนไหว
รู้ว่าเธอคิดเห็นเช่นคนไกล
กลับหลงฤทธิ์พิสมัยในเนื้อนวล
ในเมื่อความเคยชินถวิลหา
แผ่เดชาครอบกายฤทัยป่วน
รูปลักษณ์เธอซึมฝังนอน,นั่งครวญ
รักล้วนล้วนเจ็บช้ำ..ย้ำบอกตน..
ระนาดเอก
ในเมื่อใจ สองเรา หนีไม่พ้น
เก็บรักใส่ ในทรวง บ่วงทุกข์ทน
ฝืนดิ้นรน ตนเจ็บ เหน็บหนาวใจ
รากรักยัง ฝังอยู่ คู่เคียงสอง
สลักคล้อง ปองฝัน ใช่ผันไหน
ท่วมท้นห้อง ดวงมาน ม่านสายใย
ร่ำอาลัย หวงห่วง ทรวงอาวรณ์
..กุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
