มีหลายคนต้องการทานเนื้อหมา
เขาตั้งท่าถลกหนังยังร้องเอ๋ง
จับมาขายทั้งตัวไม่กลัวเกรง
แลกกระเป๋งแลกปีบรีบใส่กรง
เห็นแววตาตัดพ้อขอชีวิต
อำมหิตหนอใจไยลุ่มหลง
ไม่คิดถึงเวรกรรมทำมันลง
คิดว่าคงเป็นยาโอชาลิ้น
ขอมนุษยธรรมค้ำคูณจิต
แม้สักนิดอย่าหมายทำลายสิ้น
เอาหารมีมากมายไยไม่กิน
ขอชีวินให้หมาอย่าฆ่าเลย
--natcha--
......จากนี้...เลิกกอบจิต...พิษฐาน
...ให้เหล่า........จัณทาล....อำมหิตคิดเกรงขาม
...ต่อกรรมโฉด..โหด...ชั่วช้า...แสนสามานย์
............. เพราะ...........................
...การุณยมาน...ไม่เคยมี..........ในฤดี..................คนพวกนี้เลย
......เรียกร้องไปก็เปล่าประโยชน์...ช่วยเหลือกันไปก็ไม่ค่อยทันการณ์......เวลานี้ไม่ทราบจะเรียกว่าพิษฐานหรือสาปแช่งดี.......อยากให้ทุกสัมผัสที่จับต้องหมา...แมวไม่ว่าจับไปขาย..จับไปฆ่า....จับไปกิน....ขอให้มีโรคร้ายติดไปทุกเคี้ยว..ทุกคำ...แพร่ขยายไปสู่วงศ์วานมันทุกผู้ทุกคนไม่เว้น...พ่อแม่...ลูกเล็กอ่อนเยาว์...สิ้นเชื้อชาติเผ่าพันธ์.....อุบาทว์...
ฟังคำ ร่ำรำพรรณ ถึงพวกมัน รัญในจิต
ทุกวัน มันก็คิด ปลิดชีวิต คิดทำเฉย
หัวใจ ไร้ปรานี ในชีวี ที่คุ้นเคย
โอ้สัตว์เอ๋ย เคยมีกรรม มันจึงนำ ไปต้มขม
นี่ถ้า มันมาเห็น แม่เนื้อดี สียะตรา
นั่งบ่น และก่นด่า คงต้องมา พาเป็นลม
ด่าเอา เหมาหมดโคตร อย่ามาโทษ โกรธเนื้อโฉม
เรื่องจริง อิงสังคม คนได้ชม(ทีวี) ระทมใจ
[/color]ทุกวัน มันก็คิด ปลิดชีวิต คิดทำเฉย
หัวใจ ไร้ปรานี ในชีวี ที่คุ้นเคย
โอ้สัตว์เอ๋ย เคยมีกรรม มันจึงนำ ไปต้มขม
นี่ถ้า มันมาเห็น แม่เนื้อดี สียะตรา
นั่งบ่น และก่นด่า คงต้องมา พาเป็นลม
ด่าเอา เหมาหมดโคตร อย่ามาโทษ โกรธเนื้อโฉม
เรื่องจริง อิงสังคม คนได้ชม(ทีวี) ระทมใจ
สิงขร