รึเว้นว่าง..หว่างดาว..ที่พราวฟ้า
ขอดวงตา..วิไล..ได้ไหมหนอ
ชายคนหนึ่ง..รักซึ้ง..จึ่งเฝ้ารอ
จะไม่ท้อ..คอยเธอ..เพ้อคนเดียว
✿
ฝากสายลม ห่มเหงา เคล้าเศร้าแสน
แม้นเมืองแมน มากผู้ ดูโดดเดี่ยว
ดั่งฟากฟ้า ไร้ค่า กระไรเชียว
เพราะเปล่าเปลี่ยว จันทรา น่าเสียดาย
✿
ยามค่ำคืน ฝืนยิ้ม ที่ริมฟ้า
ทั้งน้ำตา พรั่งพรู ถึงคู่หมาย
คิดประจักษ์ ที่รัก นักมากมาย
จิตละม้าย คล้ายขาด เข้าบาดทรวง
✿
ยังจดจำ คำหวาน เคยสานฝัน
สองเรานั้น สรรสร้าง วิมานห้วง
คอยประโลม โฉมเจ้า เฝ้าแดดวง
แสนสุดห่วง กานดา ที่ลาไกล
✿
จึงมาร้อย ถ้อยเสียง เคียงอักษร
เข้าอ้อนวอน สาวน้อย แก้มพลอยใส
มากระชิด สนิทเนื้อ เจือในใจ
หนุ่มละไม ขออยู่ เป็นคู่นาง
✿ ◕ พ่อค้าพเนจร ◕✿
๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
