ฝากหวัง สั่งใจ
ด้วยความรักความหลงคงความหมาย
ยังติดใจติดกายคล้ายติดเสมอ
ถึงหนึ่งคนหนึ่งใครหนึ่งได้เจอ
ให้พร่ำเพ้อพร่ำครวญชวนพร่ำคำ
ว่าคิดถึงคิดหาคิดพาห่วง
มองเดือนดวงเดือนดับกับเดือนคว่ำ
มองฟ้ากว้างฟ้าไกลไร้ฟ้าดำ
คอยด้วยฉ่ำด้วยเฉาด้วยเหงาคอย
รักยังมียังคงยังตรงต่อ
ไม่กลับก่อกลับคำกลับทำหงอย
หนึ่งไม่เปลี่ยนไม่วางไม่ห่างกลอย
นับวันคอยวันคืนวันชื่นชม
จึงให้มั่นให้มุ่งให้รุ่งจิต
รักสนิทติดสนองปองสนม
มีเพียงเธอเพียงหวังเพียงสั่งลม
ฝากสู่พรหมสู่แถนสู่แดนใจ(เธอ)
ยังติดใจติดกายคล้ายติดเสมอ
ถึงหนึ่งคนหนึ่งใครหนึ่งได้เจอ
ให้พร่ำเพ้อพร่ำครวญชวนพร่ำคำ
ว่าคิดถึงคิดหาคิดพาห่วง
มองเดือนดวงเดือนดับกับเดือนคว่ำ
มองฟ้ากว้างฟ้าไกลไร้ฟ้าดำ
คอยด้วยฉ่ำด้วยเฉาด้วยเหงาคอย
รักยังมียังคงยังตรงต่อ
ไม่กลับก่อกลับคำกลับทำหงอย
หนึ่งไม่เปลี่ยนไม่วางไม่ห่างกลอย
นับวันคอยวันคืนวันชื่นชม
จึงให้มั่นให้มุ่งให้รุ่งจิต
รักสนิทติดสนองปองสนม
มีเพียงเธอเพียงหวังเพียงสั่งลม
ฝากสู่พรหมสู่แถนสู่แดนใจ(เธอ)
"บ้านริมโขง"
กลบท ตรีพิธพรรณ
มีข้อบังคับให้ คำเดียวกันซ้ำกัน ๓ ครั้ง ภายในวรรคหนึ่ง ๆ และคำซ้ำนั้นจะอยู่ตอนใดของวรรคได้ทั้งนั้น
มีข้อบังคับให้ คำเดียวกันซ้ำกัน ๓ ครั้ง ภายในวรรคหนึ่ง ๆ และคำซ้ำนั้นจะอยู่ตอนใดของวรรคได้ทั้งนั้น
~ใจจำยอม~
คำสั่งฟ้าสั่งกั้น...บัญชาสั่ง
ไกลเกินหวัง...สูงเกินเกินคว้าไขว่
รักสูญสิ้นสิ้นเชื้อ...สิ้นเยื่อใย
ยังอาลัย...อาวรณ์อาทรเธอ
หยาดน้ำตาน้ำใส...ไหลดั่งน้ำ
เธอยื่นช้ำ...หยิบยื่นยื่นเสนอ
เพราะค่ารักล้ำค่า...ค่าเลิศเลอ
แม้ใจเก้อ...ใจช้ำ"ใจจำยอม"
---สะเลเต---
คำสั่งฟ้าสั่งกั้น...บัญชาสั่ง
ไกลเกินหวัง...สูงเกินเกินคว้าไขว่
รักสูญสิ้นสิ้นเชื้อ...สิ้นเยื่อใย
ยังอาลัย...อาวรณ์อาทรเธอ
หยาดน้ำตาน้ำใส...ไหลดั่งน้ำ
เธอยื่นช้ำ...หยิบยื่นยื่นเสนอ
เพราะค่ารักล้ำค่า...ค่าเลิศเลอ
แม้ใจเก้อ...ใจช้ำ"ใจจำยอม"
---สะเลเต---