กวีน้อย สร้อยเศร้า เหงาดวงจิต
โอ้ชีวิต อยู่ไป ไร้ความหมาย
เพราะวันนี้ ไม่มีเจ้า เคล้าเคียงกาย
สาวเชียงราย น้องหายไป ไม่หวลมา
พี่ยังคอย ชบาไพร กลอยใจพี่
กลับเถิดนะ คนดี วณิสา
ทุกค่ำเช้า พี่เศร้าตรม จมน้ำตา
ในอุรา สุดเหี่ยวเฉา คราวเหมันต์
วันปีใหม่ เห็นใครเขา เคล้าคียงคู่
แสนหดหู่ ดวงฤทัย พี่ไหวหวั่น
ครั้นลมหนาว พัดผ่านมา คราสายัณห์
ทำพี่นั้น สุดเหน็บหนาว เข้าถึงใจ
ฝากกลอนนี้ โพสผ่าน กระดานเศร้า
ที่แต่งจาก ความเหงา คราวร้องไห้
หากนวลน้อง วณิสา อ่านคราใด
หวลคืนมา นะกลอยใจ พี่ยังคอย
๖ มกราคม ๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
