แค้นอันใด ใครกัน เล่าขวัญจิตต์
หรือใครคิด แกล้งหลอก หยอกกระเซ้า
บอกขวัญใจ ใคร่รู้ อย่าหูเบา
มิมีใคร ไหนเล่า รักเจ้าจริง
ดูสินั่น จันทร์เพ็ญ น้องเห็นไหม
พี่จะคว้า มาให้ แนบใจหญิง
อีกดารา นภาเกลื่อน เป็นเพื่อนอิง
แนบพักตร์พริ้ง มิ่งสมร นอนฝันดี.../
บูรพาท่าพระจันทร์
มิได้โกรธ เคืองขึ้ง ไปถึงไหน
แค่หัวใจ ร้าวรอน อ้อนถี่ถี่
ใจน้องเจ็บ เหน็บหนาว เศร้าชีวี
ไร้คนที่ มอบแขน แทนผ้านวม
จำต้องซุก กายสั่น ด้วยหวั่นจิต
เกรงว่าพิษ รักท้น จนล้นอ่วม
ต้องละเมอ เพ้อพก จนอกบวม
น้ำตาท่วม หยดแหมะ แฉะหมอนน้อย
อันคำชาย ร้ายจริง เหมือนลิงแสม
มาแหย่แหย่ หลอกล่อ แล้วก็ถอย
พี่หมอบอก อย่าไปสน คนสำออย
รอเดือนคล้อย กอดหมอน นอนฝันดี
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
