emo_62คราวปลายฝน ต้นหนาว ปวดร้าวนัก
เพราะความรัก จากไป เดือนสิบสอง
ในวันนั้น น้ำตา ข้าหลั่งนอง
เพราะนวลน้อง ทิ้งไป ไม่หวลมา
ยี่สิบสาม พฤศจิกา ปีห้าสอง
ณ ริมคลอง น้ำน่าน ที่บ้านข้า
เธอคืนแหวน พร้อมกับ ตุ๊กตา
แล้วเอ่ยคำ อำลา เดินจากไป
ฉันโยนแหวน วงนั้น ทิ้งลงน้ำ
นั่งกอดตุ๊ก- ตาพร่ำ ร่ำร้องไห้
ครั้นใกล้ถึง หน้าหนาว มาคราใด
กิตติศักดิ์ เศร้าใจ ตลอดมา
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
[/b]เพราะความรัก จากไป เดือนสิบสอง
ในวันนั้น น้ำตา ข้าหลั่งนอง
เพราะนวลน้อง ทิ้งไป ไม่หวลมา
ยี่สิบสาม พฤศจิกา ปีห้าสอง
ณ ริมคลอง น้ำน่าน ที่บ้านข้า
เธอคืนแหวน พร้อมกับ ตุ๊กตา
แล้วเอ่ยคำ อำลา เดินจากไป
ฉันโยนแหวน วงนั้น ทิ้งลงน้ำ
นั่งกอดตุ๊ก- ตาพร่ำ ร่ำร้องไห้
ครั้นใกล้ถึง หน้าหนาว มาคราใด
กิตติศักดิ์ เศร้าใจ ตลอดมา
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว