มิได้ดม สักปู้ด สูดสักหน่อย
เป็นเงื่องหงอย สร้อยเศร้า เฝ้าโหยหา
พานงุ่นง่าน หงุดหงิด คล้ายติดยา
หมอวินิจ-ฉัยว่าบ้า ท่าจะจริง
แสนอนาถ วาสนา ชะตาซ้อเป็นเงื่องหงอย สร้อยเศร้า เฝ้าโหยหา
พานงุ่นง่าน หงุดหงิด คล้ายติดยา
หมอวินิจ-ฉัยว่าบ้า ท่าจะจริง
รันทดท้อ หนอจิต พิษบ้าสิง
พี่รพีฯ บ้าบอ พอประวิง
เฮียวิทย์ยิ่ง กว่าบ้า น่าปวดใจ
ชาติที่ผ่าน พานพบ คบผีบ้า
ชาตินี้มา คบหา ผีบ้าใหม่
วอนชาติหน้า หลีกลี้ หนีแสนไกล
ขออย่าได้ รวมอยู่ หมู่บ้า..เนอออ
..ซ้อสี่..กุสุมา..
ค่ำนี้เฮีย เคลียคลอ กอดซ้อสี่
หนู รพีฯ มีไข่ ต้มให้เด้อ
กระเทียมดอง สองหอบ มอบแด่เธอ
ถั่วเน่าเอ๋อ นึ่งมัด จัดส่งมา
มาถึงมือ รื้อกิน ให้สิ้นซาก
เป็นของฝาก เยี่ยมยุทธ์ สุดสูงค่า
ขึ้นเตียงเป๊ง เบ่งพลัง ดังสามครา
ปรู๊ดปร๊าดปร๊า กลิ่นอุ่น สุนทรฯดม
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
