บ่ายแก่แก่..กาแฟหก
มาตราส่วนหนึ่งต่อสิบหยิบมาวาด
บนกระดาษร้อยปอนด์ก่อนลงสี
งานขาวดำจำเพาะเหมาะเจาะดี
ใช้แปรงที่ลงหมึกอย่างตรึกตรอง
ภาพลายเส้นเด่นล้ำทำสีขาว
ปลายผมยาวงดงามยามแดดส่อง
ผ่านกระจกสีชาน่าชวนมอง
นั่งกลั่นกรองจินตนาว่าอย่างไร
วันนี้กรำงานเหนื่อนจนเมื่อยล้า
สมองชาหยิบกาแฟดื่มแก้ไข
จิบเพื่อสร้างจิตกระจ่างระหว่างใจ
เผื่อจะได้มโนภาพมาอาบฝัน
ดูตำราจัดเป็นแบบแอบศึกษา
คงไร้ค่าถ้าลอกเอาโดนเขาหยัน
สมองก็มีไว้ทำไมกัน
สองมือนั้นเพื่อสร้างทางของเรา
จึงงานเริ่มเทียบเคียงเรียงสีสัน
ขวดหมึกนั้นงามอวดขวดเก่าเก่า
ร่วมร้อยสีหลากมวลล้วนสีเทา
แต่ไม่เร้าใจอยู่เพราะดูรก
จิบกาแฟแก่แก่ให้แด่ใจ
เผลอมือไวทำแย่กาแฟหก
นั่นใช่แล้วสีนี้ที่หยิบยก
คิดไม่ตกสักทีสีซีเปีย
ถ้วยกาแฟแก่แก่ก็แค่นั้น
คือสีสันฝันไว้ใช่หัวเสีย
ยกกาแฟแทนหมึกอิงค์ปิ๊งไอเดีย
งามซีเปียงามประหลาดแทบขาดใจ !
รการตติ
ขอบคุณภาพประกอบจาก Google ครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
