มีแต่ลา.กับรัก.ให้พักหยุด
แล้วสิ้นสุด.ผูกพัน.กระนั้นเหรอ?
จะคบกัน.เพื่อกระสัน.ถึงวันเจอ
ต้องออเออ.รับคำ.ทำไม่เป็น
แค่มีกัน.และกัน.แบ่งปันสุข
คลายความทุกข์.คลายเหงา.เมื่อเราเห็น
อยากเสพคำ.กวีเจ้า.ทุกเช้า-เย็น
ตรงประเด็น.ที่มอบ.เราชอบกัน
แต่ภาระ.อีกฟาก.มันยากยิ่ง
มิได้หยิ่ง.หรือซ่อนใคร?.ไว้ในขวัญ
แค่อยากเป็น.ที่รัก.พิทักษ์จันทร์
เคียงรำพัน.ยืนยาว..ดุจ"ดาว-เดือน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
