อนาคตของฉัน...นั้นดำมืด
ดั่งพยาธิ...ตัวตืดยืดตัวใส่
ทั้งอดีตปัจจุบัน...บั่นทอนใจ
นั่งคิดไป...ไร้สุขทุกข์เช่นเคย
เกิดมาเตี้ยตัวดำ...ทำไงเล่า
หลงรักเขา...เศร้าใจไม่กล้าเผย
มองกระจกทุกครั้ง..ยังช็อคเลย
พุทโธ่เอ๋ย...ใครเล่าเขาจะมอง
คงเป็นเวรหรือกรรมฉันทำไว้
ยามรักใครเขาเมิน...เพราะสยอง
ดำจนเขียว...ดูไปคล้ายใบตอง
ดึกต้องใช้ไฟส่อง...มองเห็นเรา
---สะเลเต---
ดั่งพยาธิ...ตัวตืดยืดตัวใส่
ทั้งอดีตปัจจุบัน...บั่นทอนใจ
นั่งคิดไป...ไร้สุขทุกข์เช่นเคย
เกิดมาเตี้ยตัวดำ...ทำไงเล่า
หลงรักเขา...เศร้าใจไม่กล้าเผย
มองกระจกทุกครั้ง..ยังช็อคเลย
พุทโธ่เอ๋ย...ใครเล่าเขาจะมอง
คงเป็นเวรหรือกรรมฉันทำไว้
ยามรักใครเขาเมิน...เพราะสยอง
ดำจนเขียว...ดูไปคล้ายใบตอง
ดึกต้องใช้ไฟส่อง...มองเห็นเรา
---สะเลเต---
มิใช่เวร หรือกรรม ที่ทำหรอก
ใคร่ขอบอก ขวัญฤทัย อย่าได้เศร้า
อยากรู้ไหม ใครเล่าคิด ชิดแนบเนา
โอบเคียงเคล้า เจ้าอยู่ เป็นคู่ชม
พี่กระไร ใช่ย่อย น้อยเจียวหรือ
หากมิดื้อ หรือเคือง เรื่องคู่สม
ขอสมัคร รักตอบ มอบภิรมย์
มีท่านพรหม เจียวแม่ เถ้าแก่ใจ
เรื่องรูปโฉม โนมพรรณ นั่นใช่ย่อย
ใช่จักน้อย ด้อยค่า กว่าปรางใส
หัวหยิกหยอง พองตา จะว่าไป
ทั้งเงาะป่า ซาไก หลีกไกลเลย
ขอเปรียบเป็น เช่นโลงทอง ให้น้องเจ้า
เป็นคู่เคล้า เจ้านาง ต่างเขนย
โอ้เงาะป่า ซาไก ไร้คู่เชย
คงเหมาะเป็น เช่นเขย อย่าเฉยเชือน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ใคร่ขอบอก ขวัญฤทัย อย่าได้เศร้า
อยากรู้ไหม ใครเล่าคิด ชิดแนบเนา
โอบเคียงเคล้า เจ้าอยู่ เป็นคู่ชม
พี่กระไร ใช่ย่อย น้อยเจียวหรือ
หากมิดื้อ หรือเคือง เรื่องคู่สม
ขอสมัคร รักตอบ มอบภิรมย์
มีท่านพรหม เจียวแม่ เถ้าแก่ใจ
เรื่องรูปโฉม โนมพรรณ นั่นใช่ย่อย
ใช่จักน้อย ด้อยค่า กว่าปรางใส
หัวหยิกหยอง พองตา จะว่าไป
ทั้งเงาะป่า ซาไก หลีกไกลเลย
ขอเปรียบเป็น เช่นโลงทอง ให้น้องเจ้า
เป็นคู่เคล้า เจ้านาง ต่างเขนย
โอ้เงาะป่า ซาไก ไร้คู่เชย
คงเหมาะเป็น เช่นเขย อย่าเฉยเชือน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
