ยังจำคืน วันเพ็ญ เด่นบนฟ้า
ปลายตุลา สดใส ไร้หม่นหมอง
เคยนอนกก อกสาว เคล้าประครอง
เพียงเราสอง ท่ามราตรี มีแสงจันทร์
พันทอง
ตั้งแต่ปลายตุลาพาสดใส
ช่างกระไรป่านนี้พี่เหหัน
ปล่อยน้องคอยหงอยงับคอยนับวัน
ปล่อยให้ “พัน” นอนหง่าว อกร้าวโรย
ฟังรำพึงถึงรำพันมันปั่นป่วน
ฟังคร่ำครวญหวนดังยังโหดโหย
ฟังออดอ้อนวอนหาพารักโปรย
ฟังโอดโอยโดยดิ้น..กลิ่นรัญจวน
สิ้นสวาทหมายมาดขาดใจดิ้น
ขาดถวิลสิ้นดับกับกำสรวล
นับวันเคยห่วงหามาชื่นชวน
คำคร่ำครวญล้วนหลั่งยังจะตาย
อดข้าวกินสิ้นชาติอาจตักษัย
อดอาลัยใจตรมข่มความหมาย
อดเสพสมโลมร่างแทบวางวาย
อดชมชายหมายเป็นเช่นขาดใจ..
ช่างกระไรป่านนี้พี่เหหัน
ปล่อยน้องคอยหงอยงับคอยนับวัน
ปล่อยให้ “พัน” นอนหง่าว อกร้าวโรย
ฟังรำพึงถึงรำพันมันปั่นป่วน
ฟังคร่ำครวญหวนดังยังโหดโหย
ฟังออดอ้อนวอนหาพารักโปรย
ฟังโอดโอยโดยดิ้น..กลิ่นรัญจวน
สิ้นสวาทหมายมาดขาดใจดิ้น
ขาดถวิลสิ้นดับกับกำสรวล
นับวันเคยห่วงหามาชื่นชวน
คำคร่ำครวญล้วนหลั่งยังจะตาย
อดข้าวกินสิ้นชาติอาจตักษัย
อดอาลัยใจตรมข่มความหมาย
อดเสพสมโลมร่างแทบวางวาย
อดชมชายหมายเป็นเช่นขาดใจ..
"บ้านริมโขง"
ปลายตุลา ลาล่วง ไม่ห่วงหา
คำสัญญา ทีให้ ใส่ใจไหม
ถ้าไม่จำ แล้วมา พูดทำไม
ช่างกระไร ไยพี่ นี้เรรวน
พฤศจิกา คอยหา ว่าไม่เห็น
คอยทั้งเช้าทั้งเย็น แสนกำสรวล
พี่เงียบหาย เหมือนตาย จากเนื้อนวล
คิดทบทวน อีกที ปีนี้คอย
เข้าธันวา หนาวหนัก รอรักอยู่
สาวไร้คู่ อย่างน้อง ต้องเหงาหงอย
สามเดือนผ่าน เนิ่นนาน อยู่ไม่น้อย
ได้แต่คอย คอยคอย จนน้อยใจ
ขึ้นปีใหม่ ไม่มา ผวาหนัก
จึงประจักษ์ แล้วว่า นิจจาเอ๋ย
เขามีใหม่ ลืมเรา เศร้าอย่างเคย
โถทรามเชย สิ้นสวาท ตัดขาดไป
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
